Erik van der Luijt (Den Haag, 22 augustus 1970) is een Nederlandse jazz-pianist, arrangeur, componist, bandleider en producer. Hij begeleidt talloze Nederlandse artiesten en treedt ook met zijn eigen composities veelvuldig op in binnen- en buitenland.

Erik groeide op in Monster en Katwijk aan Zee. Hij begon  op vierjarige leeftijd voor het eerst piano te spelen. Zijn passie voor jazz werd gewekt in de Leidse jazz-scene, waarin café  The Duke een prominente rol speelde. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij onder meer Rob van Kreeveld en Rob van Bavel en nam deel aan workshops met onder meer Michael  Petrucciani en Barry Harris.

Hij trad op in Zweden, Frankrijk, België, Indonesië, Duitsland en Engeland. Hij was één van de finalisten voor de Deloitte Jazz Award 2004 in het Bimhuis in Amsterdam. Eveneens in 2004 produceerde hij in eigen beheer het album Express Yourself, dat volledig uit eigen composities bestond en waarop hij wordt begeleid door bassist Branko Teuwen en drummer Victor de Boo.

In datzelfde jaar leidde hij op uitnodiging van het Rotterdams Conservatorium een aantal pianoworkshops in Indonesië.

In 2005 richtte Erik een nieuwe band op onder de naam VEGAS, die met name zijn eigen composities ten gehore brengt. Het kwartet bestaat uit gitarist Anton Goudsmit, bassist Branko Teuwen, percussionist Victor de Boo en hijzelf op toetsinstrumenten.

In september 2005 verzorgde Erik met zijn trio een jamsessie tijdens het benefietconcert Dutch Jazz for New Orleans in het Concertgebouw in Amsterdam.

Meer over Erik op deze website: https://mubeter.nl/over-erik-van-der-luijt/

Rob van Bavel (1965) haalde zijn diploma in 1987 aan het Conservatorium in Rotterdam, Cum Laude. Hij heeft verscheidene prijzen in de wacht gesleept, o.a. de tweede prijs in de eerste Thelonious Monk Jazzpiano Competition (Washington D.C.), diverse prijzen in Duitsland en België, de Wessel Ilcken Award (Holland) en een Edison voor zijn CD met het Rob van Bavel trio. In 1984 besluiten  Rob van Bavel, Marc van Rooij en Hans van Oosterhout, nog voor hun studie in Rotterdam, een jazztrio te gaan vormen. Na een zomervakantie intensief repeteren en zoveel mogelijk tryout-concerten in o.a. Het Hijgend Hert in Breda is het Rob van Bavel trio een feit en is de basis gelegd voor een eigen sound, meteen al gekenmerkt door de eigen stukken van Rob en het hechte, energieke en dynamische samenspel. In de jaren daarna volgden de ontwikkelingen zich snel op. Rob, Marc en Hans gaan alle drie studeren in Rotterdam. Het trio valt dus vaak in de prijzen tijdens de vele concoursen waaraan wordt deelgenomen.

Rob trad op in vele Europese landen alsmede in Canada, Verenigde Staten van Amerika, Japan, Vietnam, Indonesië, Zuid Korea en Siberië. Hij speelde er met Woody Shaw, Randy Brecker, Johnny Griffin, Gary Willis en verder deed hij verschillende masterclasses in Zuid Korea, Liechtenstein, Spanje en Holland.

Rob is leider van het trio “The Ghost, the King & I” en heeft inmiddels hiermee 5 albums uitgebracht, waaronder in 2015 de laatste met strings van het Metropole orkest.

Tegenwoordig is hij naast al zijn optredens leraar op de conservatoria van Rotterdam en Amsterdam.

Juraj Stanik (1969) is een gerespecteerd jazzpianist en een echte musicians-musician. Hij is Cum Laude afgestudeerd aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, werd finalist bij het Wessel Ilcken  Concours, winnaar van de Pall Mall Export Swing Award en verwierf met het kwintet “Five Up High” de Leverkusen Jazz Award. Naast standards speelt Juraj  veel eigen nummers. Aan de grote reeks van eigen composities worden met regelmaat nieuwe titels toegevoegd. Daarbij bouwt hij voort aan zijn muzikale vorming. Componisten als Chopin, Debussy, Ravel, Bartok en Massiaen klinken dan ook dikwijls door in zijn muzikale concept. Zijn inspiratiebronnen lopen uiteen. Hij heeft duidelijk respect voor de jazztraditie, maar laat zich ook inspireren door eigentijdse pioniers zoals John Scofield, Chris Potter en Joe Lovano.

Jochem le Cointre (1994), pianist/componist/toneelschrijver, heeft een bijzonder talent voor het bewandelen van verschillende artistieke paden.
Als jong jazz pianist behaalde Jochem prijzen aan de Parnas muziekschool in Leeuwarden en trad hij op door heel Nederland met zijn jazztrio. Met het behalen van de eerste prijs, en laureatenprijs, op het Prinses Christina Concours 2008, begon voor Jochem een muziekcarriere met lessen aan het conservatorium in Groningen met Marc van Roon, Zwolle met Tilmar Junius en Frank van de Laar, concerten in Zwitserland, en summerschools in Rotterdam (2009/2010). Hij stond als gast solist bij HotHouse RedBad op de planken met het Jazz Orchestra of the Concergebouw o.l.v. Henk Meutgeert. In de Summer Jazz Workshop in Italie 2011 werd le Cointre uitgekozen om met een beurs te studeren in New York City aan The New School for Performing Arts.

Pianist Harold Mabern schreef geschiedenis als sideman bij Miles Davis. Recent werkte hij samen met o.a. Norah Jones, Kurt Elling en Gregory Porter.

Hardbop- en souljazz-pianist Harold Mabern kent naar verluidt duizenden liedjes uit zijn hoofd, van standards tot Stevie Wonder. Geen wonder dat de beste vocalisten met hem samen willen werken; op zijn recente album Afro Blue zingen grote sterren als Norah Jones, Kurt Elling, Jane Monheit en Gregory Porter.

Harold Mabern bouwde een prachtige carrière op als sideman van o.a. Miles Davis, Freddie Hubbard en Archie Shepp, met albums op Blue Note en Impulse. Groovejazz-liefhebbers kennen hem van elpees met Lee Morgan en Stanley Turrentine, waarop hij Fender Rhodes speelt. In het Bimhuis is hij te horen op piano, met zijn eigen trio.

‘There is something about Harold Mabern that just breathes Memphis. Few jazz pianists have come so close to the essence of the blues, yet there is nothing crude or revivalist about his playing, which also indicates a heavy debt to the spacious approach of Ahmad Jamal and Phineas Newborn’ (Penguin Guide to Jazz).

‘With the wind in his back, he can sound like an ocean roar’ (Gary Giddins, Village Voice).

Lex Jasper begon reeds op 5 jarige leeftijd met pianospelen en ontdekte enkele jaren later de Jazz toen hij Erroll Garner en later Oscar Peterson en Bill Evans hoorde. Reeds op jonge leeftijd speelde hij in verschillende beroepsorkesten, overdag school, ‘s avonds op de bühne. Behalve op het conservatorium heeft hij hier het vak geleerd. Van al die jaren ‘schnabbelen’ is hij een allround pianist geworden met de Jazz op de eerste plaats. Weer enkele jaren later werd hij door “Hilversum” ontdekt. Vaste pianist bij het Vara dansorkest, KRO huisorkest en remplaçant bij het Metropool Orkest. Hij begeleidde veel grote jazz solisten in het programma TROS Sesjun om vervolgens muzikaal leider bij Paul van Vliet te worden. Dit was een prachtige tijd voor hem die hij nog steeds koestert. Na de ‘cabaret’ jaren werd hij een internationaal gevraagd pianist, arrangeur en dirigent. Zowel solist als begeleider werkte hij met de groten der aarde. Na het overlijden van Pim Jacobs vroeg Rita Reys hem haar pianist te worden, wat resulteerde in een jarenlange samenwerking met vele concerten en CD’s. In 2001 moest hij vanwege een auto-ongeluk een stap(je) terug doen en nu 15 jaren later is zijn come-back. In juli is er een nieuwe CD opgenomen met Edwin Corzilius en Frits Landesbergen. Het plezier van deze CD spat ervan af en de titel `HAPPY DAYS´ is dan ook zeer terecht.

Geboren: Groningen 24-03-49

Pianist/arrangeur/conductor/composer

TV-radio producties in Nederland, Duitsland, België, Groot Brittannië, Estland, Italië, de Verenigde Staten, Ierland en Tsjechië.

Concerten in Japan, de Verenigde Staten, Indonesië, Thailand, Canada, Groot Brittannië, Ierland, Italië, Oostenrijk, Estland, Duitsland, België, Frankrijk, Spanje, Zuid Afrika, Hong Kong, Brunei, Sarawak.

Piano solist en “side man” met: Joe Pass, Ernestine Anderson, Clark Terry, Kenny Burrell, Phil Woods, Bobby Shew, James Moody, Al Grey, Ed Thigpen, John Clayton, Bob Brookmeyer, Rita Reys, Herbie Mann, Jean Toots Thielemans, Stephane Grappeli, Mark Murphy, Salena Jones, Marjorie Barnes, Pepper Adams, Etta Cameron, Tony Coe, Martin Drew, Herb Geller, Cleo Laine, Shirley Bassey, Lee Konitz, Ferdinand Povel, Tony Lakatos, Elaine Delmar, Martin Wind, Danny Kaye.

Dirigent/Arrangeur met het Metropool Orkest in Nederland, NDR Big Band (Hamburg), Radio Philharmonie Hannover, HR Big Band Frankfurt, BBC Big Band, Estonia dream Big Band.

Discografie:

Out of my Heart 1975, How my heart sings 1978, A Dutch treat 1980, Here I go again 1981,Memories of you 1982, L’expression 1986, Lex Jasper Solo 1988, Bobby Shew 1988, Ernestine Anderson 1989, Take five 1989, Rolf Ericson 1989, Lexcursions 1994, Clark Terry 1995, Hayati Kafé 1995,Marjorie Barnes 1996, Joe Pass in Hamburg 1997, Lee Konitz 1997, Henri Mancini songbook 1998, Bob Brookmeyer 1998,Rita Reys 1998, Jazz at the Pinehill 1999, The great standards 1999.

Bob Wijnen (1971) is zeer actief in de jazz- en popscene. Zowel als pianist als componist. Zijn visuele beperking weerhield hem er niet van om een cd op te nemen in New York, NYC Unforeseen, met Peter Bernstein, Dezron Douglas en Billy Drummond. Het album is een combinatie van zelf gecomponeerde nummers en bestaand werk, onder anderen van Stevie Wonder. “NYC Unforeseen is delivered with unforced confidence, reflecting, no doubt, the very nature of its creator. Albums like this are often overlooked, but they shouldn’t be.” schrijft Dan Bilawsky op All about Jazz.

Wijnen is docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, de Hogeschool Leiden en aan het cultuurcentrum van de TU Delft. Hij speelt in diverse formaties, onder andere Equinox featuring Marjorie Barnes, en treedt regelmatig op. Hij is actief in Offbeat Collective, een collectief van jazz- en wereldmuziek. Wijnen: ‘Ik help graag mee aan het meer zichtbaar maken van jazzmuziek.’

Opgegroeid in een muzikaal gezin (vader is ook pianist en broer gitarist) speelde Nick op 17 jarige leeftijd na het winnen van de solistenprijs op het Loosdrechts Jazz festival trompet in het orkest van de toenmalige bekende band van Boy Edgar.

Toen was het al duidelijk dat zijn passie in de muziek lag en na eerst werkzaam te zijn geweest als toetsenist in een aantal min of meer bekende Amsterdamse popbands ging hij piano lichte muziek studeren aan het conservatorium in Hilversum. In 1990 studeerde hij af bij Rob Madna en behaalde hij zijn diploma UM aan de (na een fusie van twee conservatoria) Amsterdamse Hoge School voor de Kunsten.

Rembrandt Frerichs is een Nederlandse jazzpianist. Als student kreeg hij van het Fonds voor excellerende jonge musici een studiebeurs voor het conservatorium van New York. Hij studeerde cum laude af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Op 22-jarige leeftijd reeds debuteerde hij op het North Sea Jazz Festival. Hij werkte samen met onder meer saxofonist Michael Brecker, die over hem zei: “This guy sounds great”. Rembrandt speelt in diverse eigen ensembles, zoals het Rembrandt Frerichs Trio en Levantasy. In zijn spel laat hij zich naast de Amerikaanse jazztraditie ook beïnvloeden door Arabische muziekstijlen en de filosofie.

Frerichs is hoofdvakdocent jazzpiano aan het conservatorium van Tilburg, en werkt als gastdocent aan de conservatoria van Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Ook is hij artistiek leider van enkele culturele podia, zoals het Rabo Jazz Festival (Oud-Beijerland) en de Waterfront Jazz Club (Almere).

Zijn debuut-cd Self Portrait (2007) werd genomineerd voor een Edison Award en was “Album van de week” op London Jazz Radio.

In 2010 speelde Rembrandt Frerichs in de legendarische jazzclub Birdland in New York, samen met onder meer trompettist Michael Varekamp. Datzelfde jaar schreef het NRC Handelsblad over hem: “Rembrandt maakt van jazz een rijker verhaal”.

Meer over Rembrandt op zijn site

Jean Louis van Dam komt uit een muzikale familie. Hij leerde accordeon spelen van zijn grootvader, de befaamde accordeonist Coen van Orsouw.

Op 12- jarige leeftijd trad Jean Louis samen met hem op bij het programma “Herkent u deze tijd” met presentator Kick Stockhuyzen.

Zijn eerste compositie werd gespeeld door het orkest “Accordeola” met Jan Gorissen voor de radio.

Op 14- jarige leeftijd speelde Jean Louis in het Jordaan cabaret samen met zijn broer Arthur van Dam. Daar begeleidden zij 10 avonden achter elkaar Johnny Jordaan.

Jean Louis is te zien in de documentaire van Guus van Waveren over de Jordanese accordeonist Johnny Meijer die hij destijds begeleidde.

Jean Louis is een allround pianist, hij speelt in diverse bands en begeleidt een groot aantal bekende artiesten. Hij deed (op inmiddels meer dan 60 cd’s) studiowerk voor diverse artiesten, werkte 12 jaar als pianist, componist, arrangeur en orkestleider van de Nederlandse cabaretière Tineke Schouten, toerde met haar langs alle grote schouwburgen en werkte ook mee aan haar cd’s en tv shows. Ook begeleidde hij diverse bekendheden als Georgie Fame, Woody Shaw, Frans Poptie, Rita Reys, Eddy Sanchez, Sanny Day, Johnny Meijer, Eddy Doorenbos, Meta de Vries, Joke Bruijs, Carl Schulze, Tetske van Ossewaarde, Madeline Bell en Edwin Rutten.

Karel Boehlee begon met piano spelen op zeer jonge leeftijd toen zijn vader jazzmuziek in zijn leven bracht. Karel’s moeder speelde klassiek piano als hobby, zijn broer hield van soulmuziek van o.a. James Brown, Stevie Wonder, Earth Wind and Fire en Aretha Franklin terwijl zijn zuster voornamelijk popmuziek draaide. Dit alles zorgde voor de ideale omgeving voor Karel om zich te ontwikkelen tot de pianist die hij vandaag de dag is. Karel leerde piano spelen door te luisteren, niet d.m.v. onderwijs. Net de twintig gepasseerd realiseerde hij zich dat hij professioneel musicus wilde worden.

In 1983 studeerde hij aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Sindsdien speelde Karel met Toon Roos, Martijn van Iterson, Peter Tiehuis, Ferdinand Povel, Theo de Jong, Jesse van Ruller, Simone Pormes, Toots Thielemans, Trijntje Oosterhuis, Roberta Gambarini, Lo van Gorp, Hein van de Geyn, Martijn Vink, Gino Vannelli, Joris Roelofs, Ben Herman, Philip Catherine, Hans van Oosterhout, Frans van der Hoeven, Tom Beek, Fay Claassen, Peter Erskine en vele anderen. Met de meesten van hen nam hij albums op. Voor het Japanse label ‘Keystone Records’ nam hij de afgelopen jaren als het Karel Boehlee trio maar liefst acht CD’s op samen met Hein van de Geyn en Hans van Oosterhout. Onlangs toerden zij door Japan en Korea. In de planning ligt een CD-opname waarop ook meer funky eigen werk zal komen te staan.

‘One of the most promising and talented pianists of this era.’ Een beschrijving van Oscar Peterson.

Geboren in Bridgeport, Connecticut in 1956, is hij een van de grote namen op dit moment in de jazzwereld in de USA. Hij is naast pianist ook Hammond organist. Hij komt uit een gezin waarin zijn ouders een muziekwinkel bestierden.  Mike begon op tienjarige leeftijd op te treden met zijn vader die jazzgitarist was.

Op 21-jarige leeftijd deed hij zijn eindexamen aan het New England Conservatorium, slaagde en verhuisde naar New York City. Daar speelde hij meteen al met The Widespread Depression Jazz Orchestra. In 1988 maakte hij zijn eerste LP en speelde vervolgens bij het Milt Jackson Quartet. Hij bleef elf jaar bij deze band spelen en werd later de music director van dit kwartet. Hij werd veel gevraagd en niet door de eerste de beste. Zo speelde hij met de masters of jazz Benny Goodman, Sonny Rollins, Bobby Hutcherson, Art Farmer, Dizzy Gillespie en vele anderen.

Als Hammondorgel speler maakte hij ook furore. Vier platen zijn er van hem als organist uitgebracht. Hij won de Downbeat critic’s poll for “Rising star on organ”.

Hij speelt sinds 2001 iedere dinsdagavond in de Smoke Jazz Club in New York.

Mike Ledonne on Hammond: Blues for Gene

Hein van der Gaag bracht zijn kinderjaren door in verschillende Zuid-Amerikaanse landen, omdat zijn vader ambassadeur was. (een groot verzetsheld in W.O. II trouwens!).In Mexico  City maakte hij kennis met de boogiewoogie zoals die werd uitgevoerd door Meade Lux Lewis, Pete Johnson en Albert Ammons. Eenmaal in Nederland volgde hij een opleiding in percussie, slagwerk, pauken en vibrafoon aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Later als pianist trad hij onder meer op met grootheden als Art Farmer, Johnny Griffin, Ray Nance, Toots Thielemans, Art Blakey, Ben Webster, Eddie “Lockjaw” Davis en Chet Baker.

In 1955 ( 18 jaar) had hij een eigen groep, het Hein van der Gaag Sextet  met Rein Bos (trp), Bob Rigter (ts), George Hanepen (g), Ben Tessensohn (b), Louis de Lussanet (drs)

Jarenlang vormde hij met Rob Hoeke het  boogiewoogie duo.

Hein trad op in vele festivals in de wereld o.a.in India, Pakistan en Cuba.

Hij woonde lange tijd in Kopenhagen, waar hij wekelijks optrad en de beroemde Montmartre jazz Club. Tot voor kort woonde hij in een studio in de Maaswijkstraat. Tegenwoordig is Zeist zijn woonplaats.

Peter Beets (1971) krijgt van jongs af aan met muziek te maken. Klassieke muziek via zijn moeder, muziekpedagoge, jazz via zijn vader, gynaecoloog en een groot liefhebber van jazz. Hij krijgt zijn eerste pianolessen op zesjarige leeftijd, Hoewel zijn ouders een muziekloopbaan niet zien zitten, kruipt het muzikale bloed waar het niet gaan kan. Zowel zijn oudere broers Marius (1966) als Alexander (1968) worden beroeps op respectievelijk contrabas en tenorsax. Na zijn middelbare school studeert Peter vanaf 1989 aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, een studie die hij combineert met rechten. Uiteindelijk overwint, net zoals bij zijn broers, het jazzvirus.

Vanaf 1985 treden de drie broers op als “The Beets Brothers”. In 1988 wint Peter de prestigieuze “Pall Mall Swing Award” en een jaar later het Prinses Christina Concours. In 1990 verschijnt de eerste CD van The Beets Brothers, gevolgd door twee andere: “School is closed now” (1993) en “Brotherwise” (1995). Een jaar later (1996) maakt hij een trio-CD met de beroemde Amerikaanse drummer Jeff Hamilton, die grote bekendheid verwierf als drijvende kracht achter Monty Alexander en Oscar Peterson. Peter wordt een veel gevraagd pianist in binnen- en buitenland en begeleidt onder meer: Deborah Brown, Dee Daniels en Rita Reys. Tussen de bedrijven door rondt hij zijn conservatorium studie af in 1998, het jaar waarin hij vaste pianist van het “Jazz Orchestra of the Concertgebouw’ wordt en in Parijs de ‘Prix Martial Solal” wint, te midden van 56 pianisten uit 26 landen. Met trombone- en jazzlegende Curtis Fuller maakt Peter in 1999 een live CD en wint hij nog een prijs, “Le Concours de solistes de Jazz” in Monaco. Er volgen nog vele CD’s en niet ongenoemd mag blijven de spraakmakende CD, onlangs zondagmorgen op TV door hem gepresenteerd, “Chopin meets the Blues”, met eigentijdse jazzarrangementen van beroemde composities van de Poolse componist.

Peter Beets maakte succesvolle tournees in de meeste Europese landen en was te horen in Japan, Rusland, India en de Verenigde Staten, waar hij twee keer een week lang ”‘special guest” was in de New Yorkse jazzclub Birdland. Ook speelde hij er in het gerenommeerde Lincoln Center.

Peter Beets: Blues for Oscar

Nadat hij na 25 jaar van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag als docent afscheid nam, is Rob van Kreeveld zich nog intensiever gaan bezighouden met optredens met muzikanten, Haagse en anderen, soms al beroemd maar ook en vooral met een reeks jonge jazzpianisten.

Hij speelde o.a. met Stan Getz, met Frits Landesbergen, hij begeleidde Ann Burton en maakte muziek op teksten van Paul van Vliet (Meisjes van dertien, Veilig achter op de fiets, De Zee e.d.) Hij werd na het conservatorium muzikaal leider van het cabaret van Paul van Vliet. Op een dag hoorde hij zijn buurmeisje waar hij later mee zou trouwen,  iets heel moois klassiek spelen op haar piano en dat bracht hem er destijds toe naar het conservatorium te gaan. Op dat oude conservatorium op de Korte Beestenmarkt kon je voor jazz nog niet terecht. Een van zijn eerste leraren was overigens Theo van der Pas, een beroemd solist. Door jazz werd hij gegrepen nadat hij eind jaren vijftig Oscar Peterson had horen spelen: Jazz at the Philharmonic. De jazz opleiding heeft vorm gekregen door Frans van Elsen, die er in Rotterdam mee was begonnen.  Rob kon starten met zijn jazzlessen in Den Haag, zonder programma, zonder methode. De kunst van het improviseren, daar gaat het om voor hem. ‘Daar ga ik nog eens een boek over schrijven,’ aldus Rob van Kreeveld.

Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en is momenteel leraar aan het Conservatorium van Amsterdam. Hij heeft gespeeld met de jazz coryfeeën John Clayton, Dee Daniëls, Chet Baker en Toots Tielemans. Hij begeleidde Ann Burton, Denise Jannah, Astrid Seriese e.v.a. Hij schreef kinderliedjes voor kindertheaterprogramma’s. Op dit moment speelt hij veel  in het Hein de Jong Quartet, waar vaak aanschuiven saxofonist Ferdinand Povel en drummer John Engels. Ten slotte kan nog worden vermeld dat hij de laatste jaren veelvuldig zijn medewerking verleent aan producties van Mathilde Santing.