Categoriearchief: Artiesten

Tobias Nijboer – contrabas

Tobias Nijboer (1985) is een bassist en woont in Amsterdam. Na zijn afstuderen aan het Prins Claus Conservatorium in 2008, volgde hij zijn Masters diploma aan het SUNY Purchase College in New York. Hij ontving de prestigieuze ‘Huygens’-beurs van de Nederlandse overheid om die studie in New York te volgen.

Hij studeerde bij Jan Voogd, Joris Teepe (Groningen), Mario Rossy (Barcelona), Kermit Driscoll, Todd Coolman en Doug Weiss (New York).

Tobias heeft opgetreden op het North Sea Jazz Festival (’04, ’05, ’08), jazzclubs door heel Nederland en Duitsland, Smalls Jazz Club en Birdland (NYC) en toerde door heel Canada (oa Vancouver, Calgary, Edmonton, Victoria, Montreal , Quebec City, Toronto).

Dit zijn de bands waar Tobias deel van uitmaakt:

Julia Phillipens – Viool

De Nederlandse violiste Julia Philippens is als musicus boven de genres uitgegroeid. Na haar klassieke opleiding is het improviseren op jazzmuziek of hedendaagse klassieke muziek een tweede natuur geworden.

Na Cum Laude afgestudeerd te zijn in 2011, studeerde ze summa cum laude af voor haar Jazzviolin Masters diploma, waarbij ze de aantekening kreeg dat ze een ‘unieke, baanbrekende violist is met een stralende podiumpersoonlijkheid’.

Tijdens haar studie is Julia mede-oprichter van Fuse waarvoor ze speelt, arrangeert en componeert. Met hun gedurfde benadering van snaarmuziek en een bijpassende podiumpresentie, werd Fuse al snel een one-to-watch-formatie op het snijvlak van het Nederlandse muziekleven. Ze voerden meer dan 120 shows uit in bijna twee jaar, in een breed scala van podia, zoals het Rijksmuseum, Vredenburg, Paradiso, in The Concertgebouw Tracks-serie, Wonderfeel en in clubs, kerken, concertzalen en woonkamers in heel Nederland.

Fuse is momenteel de huisband van het Nederlandse tv-programma ‘Podium Witteman’. Ze treden op bij ‘De Wereld Draait Door’ en zijn te horen op Radio 1, 2, 4 en 6. Julia componeerde de openingstune van het kunstprogramma ‘Opium’.

Fuse kreeg in 2016 een Edison Award nominatie voor hun debuutalbum “Solo”.

Sinds 2012 organiseren ze hun eigen concertserie “ConFuse”, een platform voor talent en de creatieve speeltuin van Julia en Fuse . Onlangs vond de 9e editie plaats op de North Sea Jazz Club in Amsterdam.

Dit jaar is Julia uitgenodigd voor verschillende gastoptredens van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Konrad Koselleck Bigband, Philharmonic Sudwestfalen en het Zurich Jazz Orchestra.

Ze heeft gespeeld en opgenomen met oa Justin Dicioccio, Ed Kowalczyk, Herbert Grönemeyer, Benjamin Herman, Kinan Azmeh, Michael Borstlap, Didier Lockwood, Ruud Jacobs en Oliver Heldens.

In 2018 is Julia op tournee met haar zus Rosanne Philippens en het Peter Beets-trio in het project ‘Classic and all that jazz’.

Leuk artikel over de muzikale zusjes Julia en Rosanne: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/vioolzussen-rosanne-klassiek-en-julia-philippens-jazz-staan-samen-op-het-podium~b468b79b/

Julia speelt een Riccardo Antoniazzi (1895) van het Nationaal Instrumenten Fonds (NMF).

Jasper Staps – Altsaxofoon

Jasper is zijn muzikale cariëre begonnen als saxofonist. Hij speelt met volle overgave, zeer muzikaal en oprecht. In 1999 studeerde hij cum laude af aan het conservatorium met een onderscheiding voor professionaliteit.

Sinds 2010 speelt Jasper in ‘The Tiny Little Big Band’. Een 8 mans formatie waar ‘swing the thing’ is.
Voor meer info kijk op www.tinylittlebigband.nl

Jasper is saxofonist van de begeleidingsband van Guus Meeuwis tijdens de grote stadionconcerten. Hij is vaste speler in de band van Frits Landesbergen die Edwin Rutten begeleidt. Jasper is bandleider/saxofonist van de fantastische Giantstaps Bigband. Zijn Giantstaps Bigband begeleidt onder andere Babette van Veen.

Hiernaast speelt hij regelmatig met: Fluitsma en Van Tijn Bigband, Tiny Little Bigband, The Stylus Horns, Laura Fygi.
Ook is Jasper solist (en huisarrangeur) van het fanfarekorps van Koninklijke Landmacht (FKKL). In 2008 schreeft hij in opdracht van de FKKL de indrukwekkende compositie Movements in Greyscales, opgedragen aan zijn vader Frans Staps.

Jasper Staps is hoofdvakdocent Saxofoon en Arrangeren aan het Fontys Conservatorium te Tilburg.

https://www.youtube.com/watch?v=VDg2BhcfReo

Erik van der Luijt – Piano

 

 

 

 

Erik van der Luijt (Den Haag, 22 augustus 1970) is een Nederlandse jazz-pianist, arrangeur, componist, bandleider en producer. Hij begeleidt talloze Nederlandse artiesten en treedt ook met zijn eigen composities veelvuldig op in binnen- en buitenland.

Erik groeide op in Monster en Katwijk aan Zee. Hij begon  op vierjarige leeftijd voor het eerst piano te spelen. Zijn passie voor jazz werd gewekt in de Leidse jazz-scene, waarin café  The Duke een prominente rol speelde. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij onder meer Rob van Kreeveld en Rob van Bavel en nam deel aan workshops met onder meer Michael  Petrucciani en Barry Harris.

Hij trad op in Zweden, Frankrijk, België, Indonesië, Duitsland en Engeland. Hij was één van de finalisten voor de Deloitte Jazz Award 2004 in het Bimhuis in Amsterdam. Eveneens in 2004 produceerde hij in eigen beheer het album Express Yourself, dat volledig uit eigen composities bestond en waarop hij wordt begeleid door bassist Branko Teuwen en drummer Victor de Boo.

In datzelfde jaar leidde hij op uitnodiging van het Rotterdams Conservatorium een aantal pianoworkshops in Indonesië.

In 2005 richtte Erik een nieuwe band op onder de naam VEGAS, die met name zijn eigen composities ten gehore brengt. Het kwartet bestaat uit gitarist Anton Goudsmit, bassist Branko Teuwen, percussionist Victor de Boo en hijzelf op toetsinstrumenten.

In september 2005 verzorgde Erik met zijn trio een jamsessie tijdens het benefietconcert Dutch Jazz for New Orleans in het Concertgebouw in Amsterdam.

Meer over Erik op deze website: https://mubeter.nl/over-erik-van-der-luijt/

Floriaan Wempe – Saxofoon

Van jongs af aan hoorde Floriaan thuis jazz en klassieke muziek en vanaf 5-jarige leeftijd vroeg hij al naar cd’s van Charlie Parker en John Coltrane. Het werd al snel duidelijk dat hij saxofoon zou gaan spelen.

Na een paar jaren les begon Floriaan zich op jazz te richten en won prompt, amper 12 jaar oud, een tweede prijs in het nationale Prinses Christina Jazz Concours. In de volgende jaren maakte hij deel uit van een groep jonge beloftes onder leiding van Robert Veen waarmee hij op vele podia speelde, waaronder vier maal het North Sea Jazz Festival. Met deze “New Arrivals” won hij in 2006 het Prinses Christina Jazz Concours.

In mei 2014 behaalde Floriaan cum laude zijn masterdiploma met onderscheiding aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag waar hij studeerde bij John Ruocco, Toon Roos en Rolf Delfos. Tijdens zijn studie vertegenwoordigde hij het KC bij de IASJ Meeting 2011 in Sao Paulo (Brazilië) onder leiding van Dave Liebman en werd hij in 2010 als solist uitgeroepen tot winnaar van de Leidse Jazz Award en genomineerd voor de prestigieuze Deloitte Jazz Award. In 2012 en 2015 maakte hij studiereizen naar New York City.

September 2012 bracht Floriaan zijn debuut-cd ‘Flo’s Flow’ uit op Challenge Records met een droomformatie van pianist Karel Boehlee, bassist Jos Machtel en drummer Willie Jones III. Door pers en publiek werd deze lovend ontvangen. Verder heeft Floriaan gestudeerd bij en/of het podium gedeeld met onder andere Chris Potter, Roy Hargrove, Aaron Goldberg, Benjamin Herman, Peter Beets, Rik Mol, Juraj Stanik, New Cool Collective, Frank McComb, Slide Hampton, Reuben Rogers en Gregory Hutchinson.

“Het gemak waarmee Wempe speelt is verbluffend, zo lenig, zo frivool. De saxofonist toont een eigen handschrift en dat kan alleen nog maar karakteristieker worden.”

Jan Jasper Tamboer, Jazzism

 

“Wempe’s geluid is krachtig en beheerst, onderscheidend en soms verwijzend naar grote namen als John Coltrane, Joe Lovano en Joshua Redman.”

Peter J. Korten, Jazzflits

 

(foto: M. vd Broek)

Michael Philip Mossman – Trompet

Michael Philip Mossman (1959) is een Amerikaanse hard bop jazztrompettist, arrangeur en bandleider.

Mossman’s vroege carrière omvatte een tournee door Europa met Anthony Braxton in 1978 en tournees met Roscoe Mitchell in de vroege jaren 1980. Hij deed ook sessiewerk in de jaren tachtig, onder meer voor Styx. Hij speelde met Lionel Hampton, de Jazz Messengers van Art Blakey en Machito en in 1985 ging hij spelen met het Blue Note Records-ensemble Out of the Blue. Hierna werkte hij met Toshiko Akiyoshi, Horace Silver, Gerry Mulligan, Dizzy Gillespie, Slide Hampton, Michel Camilo, Mario Bauza, Eddie Palmieri en de Philip Morris Superband. Hij verscheen ook in de documentaire Calle 54 (2000).

In 2006 nam hij Latin Jazz Latino op met Joe Gallardo en de NDR Bigband van Hamburg (Skip Records). Zijn ballet, Beneath the Mask, werd opgevoerd in het Harris Theatre in Chicago door Jon Faddis en het Chicago Jazz Ensemble en de Deeply Rooted Dance Company. Zijn arrangement van “Teranga” van Jon Faddis werd uitgevoerd door het Philadelphia Orchestra in Kimmel Center in 2006. Mossman werkt regelmatig als muzikant, arrangeur en dirigent bij de radio-orkesten in Duitsland. Mossman dirigeerde ook de Bilbao Orkesta Sinfonica in Spanje in een programma met zijn eigen werk. Hij arrangeerde en dirigeerde “Mambo Nights” met Arturo Sandoval en “Missa Afro-Cubana” met de WDR Bigband van Keulen, en Spirits Dancing met David Sanborn met de HR Bigband van Frankfurt (2009), en  Zijn arrangement van “I Remember Diz” van Paquito D’Rivera werd in 2010 uitgevoerd door het Louisiana Philharmonic. Zijn “Latin Tinge” -project werd uitgevoerd in het Kennedy Center in Washington, D.C met Paquito D’Rivera, het Quartet Indigo strijkkwartet in 2010. Hij heeft ook de Tri-City Symphony of Davenport, Iowa (2011) gearrangeerd. Hij maakte de muziek voor de  Academy Award genomineerde (2012) film Chico en Rita.

In 2013 ontving hij een Grammy-nominatie “Best Instrumental Arrangement” voor zijn Afro-Cuban Jazz Suite voor Ellington opgenomen op het “Multiverse” -album van Bobby Sanabria.

Mossman is directeur Jazz Studies aan de Aaron Copland School of Music aan Queens College / CUNY.

 

Don Braden – Tenor en Sopraan Saxofoon

 Don Braden is een jazzmuzikant van het hoogste niveau.
Al meer dan 30 jaar toert hij de wereld rond met zijn eigen ensembles op saxofoon en fluit, als speciale gast en als sideman met jazzgrootheden als Betty Carter, Wynton Marsalis, Freddie Hubbard, Tony Williams, Roy Haynes en vele anderen.
Hij componeerde muziek voor ensembles variërend van duo tot volledig symfonisch orkest, in vele stijlen, voor opnames (waaronder 19 cd’s als leider en meer dan 80 als sideman), film en de televisienetwerken Nickelodeon en CBS.
Braden is een toonaangevend arrangeur en heeft een solide verzameling nieuwere Amerikaanse songs in zijn jazzrepertoire ingebouwd. Hij geeft al  meer dan twee decennia lang masterclasses aan talloze scholen en universiteiten en heeft educatieve programma’s uitgevoerd zoals het Litchfield Jazz Camp, NJPAC’s Wells Fargo Jazz For Teens en meest recent de Harvard University Monday Jazzband. Hij is een fantasierijke, technisch uitstekende, soulvolle saxofonist. In zijn improvisaties, composities en arrangementen heeft hij een harmonische en ritmische verfijning. En het belangrijkste van alles: hij heeft een prachtige sound en hij swingt!

Eric Alexander – tenor saxofoon

Alexander speelde als jongen piano, klarinet en altsaxofoon. Hij begon een klassieke studie op de altsaxofoon aan de Indiana University (onder Eugene Rousseau), maar stapte al gauw over op de jazz en de tenorsaxofoon en studeerde daarin aan William Paterson University. Hier kreeg hij les van onder andere Harold Mabern, Rufus Reid, Joe Lovano, Gary Smulyan, Norman Simmons en Steve Turre.

Hij toerde met Charles Earland (opnames met Earland verschenen in 1991 onder de titel ‘Unforgettable’) en speelde in clubs. In 1991 werd hij tweede (nummer één werd Joshua Redman en nummer drie Chris Potter) op de Thelonious Monk International Jazz Saxophone Competition. Hij werd snel gecontracteerd en al in 1992 verschenen twee paar albums als leider, ‘New York Calling’ voor Criss Cross Records, en ‘Straight Up’, voor Delmark. In de jaren erna kwam hij elk jaar met een of meerdere albums die allemaal goed werden ontvangen, zoals ‘Mode for Mabes’ (1998, ‘album-pick’ bij Allmusic) en ‘Man With A Horn’ (1999). Hij werkt sinds 1997 met het sextet ‘One for All’, een groep met trompettist Jim Rotundi, trombonist Steve Davis, drummer Joe Farnsworth, bassist Peter Washington en pianist David Hazeltine die speelt in de geest van Art Blakey’s Jazzmessengers. Met deze band heeft Alexander inmiddels een twintigtal albums opgenomen (2017). Verder werkte hij met een kwartet met Harold Mabern (piano), Joe Farnsworth (drums) en wisselende bassisten. Met de Zwitserse pianist Stewy von Wattenwyl leidt hij het Generations Quartet (met bassist Reggie Johnson en drummer Kevin Chesham)

Alexander heeft verder gespeeld met onder meer bassist Ron Carter, gitarist Pat Martino, drummer Grady Tate, saxofonist Robert Stewart en is te horen op platen van onder andere Cecil Payne, Freddy Cole, Irene Reid en Hendrik Meurkens.

Alexander is in zijn spel beïnvloed door John Coltrane, Sonny Stitt, Dexter Gordon en George Coleman.

In 2003 werd hij door Jazz Week verkozen tot “musicus van het jaar’.

(bron wikipedia)

Meer over hem op: http://www.ericalexanderjazz.com/

 

Edwin Corzilius – Contrabas

edwin corziliusEdwin is geboren in 1950 in Amsterdam en begon op 17-jarige leeftijd in nachtclubs te spelen in Duitsland. Hij keerde terug na 4 jaar om met onder anderen Lex Jasper te werken. Later deed Edwin ook radio en TV –werk bij Het VARA Dansorkest en de Skymasters. Theatertournees werden gedaan met Martine Bijl, Paul van Vliet en ook 10 jaar lang met Toon Hermans. De laatste jaren speelt Edwin vooral met Louis van Dijk, Cor Bakker, Frits Landesbergen, Madeline Bell en Rob van Kreeveld. Vanaf 1972 speelde Edwin in diverse Big Bands en werden solisten begeleid zoals Marjorie Barnes, Dee Daniels, Monty Alexander, Joe Pass, Toots Thielemans, Rita Reys, Dado Moroni en ongeveer alle Nederlandse toppers zoals Ferdinand Povel, Bart van Lier, Toon Roos, Edwin Rutten en Ruud Brink. Het aantal LP en CD opnames is ontelbaar. 

Silvia Droste – zang

Droste, die onder andere jazz studeerde aan de Hochschule für Musik und Tanz, trad in de jaren tachtig met bands op, waaronder die van Acker Bilk en Chris Barber,  maar ook met bijvoorbeeld de Dutch Swing College Band. In 1983 was ze lid van het jeugd-jazzorkest van Noordrijn-Westfalen en won ze de eerste prijs bij Jugend Jazzt, een muziekwedstrijd voor de jeugd en jonge volwassenen. In de periode 1984-1990 had ze een kwartet, Voicings; in 1994 richtte ze de groep New Wings op.

Droste heeft gezongen met Duitse radio-orkesten en de Nederlandse bigbands The Skymasters en het Metropole Orkest.  Ze werkte met onder meer Jerry van Rooyen, Ack van Rooyen, Charly Antolini, Art Farmer, Peter Herbolzheimer, Rolf Ericson, Archie  Shepp en Scott Hamilton.  Ze heeft meerdere keren opgetreden op het North Sea Jazz Festival. Van haar zijn verschillende albums verschenen, onder andere een plaat met overwegend Duke Ellington composities waarop Cees Slinger piano speelt.

Van 1987 tot 1990 had ze een wekelijks jazzprogramma op Radio Saarland. Sinds 1993 is ze docente jazzzang aan de Folkwang Universität.

(bron wikipedia)

Silvia  heeft 4 jaar lang voor de televisie het programma ZDF- Jazzclub gepresenteerd.
Ze heeft jarenlang met Lex Jasper en Edwin Corzilius getoerd in Duitsland.
Toen Lex Jasper moest ophouden met piano spelen na een auto-ongeluk heeft Cees Slinger zijn plaats ingenomen.

 

Ruud Breuls – Trompet

(bron: jazzverhalen)

1975 – 1987

Ruud Breuls groeit op in Limburg en gaat, zoals de meeste kopersblazers in het zuiden van het land, als trompettist van start in de Fanfare Sint Martinus in zijn geboortedorp Urmond. Zijn vader en twee oudere broers speelden daarin ook trompet. Als hij dertien is, raakt hij in de ban van de jazz als een broer een LP van Count Basie mee naar huis neemt. De band van eind jaren vijftig met de trompettisten Thad Jones en Snooky Young noemt hij later ‘mijn favoriete orkest’. Na de middelbare school gaat hij naar het conservatorium van Rotterdam, waar hij aanvankelijk zowel klassiek als jazz studeert. Zijn docent Cees Smal raadt hem aan over te stappen naar het conservatorium van Hilversum (dat later met het Sweelinck Conservatorium zal fuseren tot het Conservatorium van Amsterdam).

1988 – 1995

Breuls wint in 1988 de Wessel Ilcken Prijs, een aanmoedigingsprijs voor jonge jazzmusici die niet moet worden verward met de gelijknamige voorloper van de Boy Edgar Prijs. Zelf geeft de trompettist hoog op van zijn docenten Cees Smal en Rob Madna; de eerste leert hem vooral ‘mooi spelen’. ‘Want daar gaat het om in de muziek, om smaak, om mooi spelen. Het allerbelangrijkste is dat je sfeer kunt uitdrukken. Dat heeft Cees mij geleerd. Cees zal altijd bij me zijn,’ zegt hij in 2003. Madna, een pianodocent die ook wat trompet speelt, brengt hem ‘harmonisch en melodisch besef’ bij. Breuls studeert in 1988 af aan het Hilversums Conservatorium. Twee jaar later krijgt hij er een aanstelling als docent. Hij geeft anno 2010 nog steeds les op het Amsterdams conservatorium. Naast zijn jazzpraktijk wordt hij al snel een veelgevraagde sessiemuzikant. Met de Stylus Horns, een vierkoppige blazerssectie, begeleidt hij populaire zangers zoals Marco Borsato, René Froger en Gordon.

1996 – 2011

De trompettist is uitgegroeid tot een van Nederlands meest gevraagde sessietrompettisten als hij in 1996 een vaste aanstelling krijgt als solotrompettist bij het Metropole Orkest. De veelzijdige Breuls, die geen ambities heeft om zelf als leider op te treden en samenspelen zeker zo belangrijk vindt als soleren, is hier helemaal op zijn plaats. Met het orkest is hij betrokken bij grote producties van onder anderen Bob Brookmeyer, Vince Mendoza, Bill Holman en Mike Abene. Hij ziet kans om hiernaast ook deel uit te maken van de vaste bezettingen van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en het Dutch Jazz Orchestra, dat onder meer een serie vergeten werken van Billy Strayhorn opneemt. Gedurende enkele jaren staat Breuls in de avonduren op de jazzpodia met twee kwintetten: Major League van pianist Edgar van Asselt en Buddies in Soul van pianist Cees Slinger. Hij maakt zelden een plaat als leider. Alleen al daarom is Shades Of Brown, een eerbetoon aan Clifford Brown met de strijkers van het Metropole Orkest, van belang. Breuls laat hierop horen wat hij zoal heeft geleerd: de elegante, smetteloze bebop van Brown, het ‘mooi spelen’ van Cees Smal en de felheid van Freddie Hubbard. De laatste is zijn ‘all time hero’.

2013

Op 23 juni maakt Reinier Sinaasappel, directeur van het jazzfestival in Singer Laren, in het radioprogramma Co de Kloet op Radio 6 bekend dat Ruud Breuls de winnaar is van de Laren Jazz Award 2013.

2014 – 2015

Ruud Breuls speelt in de WDR Big Band waar hij net als bij het Metropole Orkest ook solopartijen voor zijn rekening neemt, zoals die in de compositie Water Work van orkestleider Vince Mendoza. Ook andere Nederlandse muzikanten maken deel uit van dit Duitse orkest, zoals drummer Hans Dekker en de trompettisten Wim Both en Rob Bruynen. Breuls begeleidt zangeres Niki Jacobs en haar Jiddische liedjes in het programma Grensverhalen (2013-2014) en de voorstelling Mameloshn van haar band Nikitov (2015-2016). De trompettist is vaak te zien in de North Sea Jazz Club in Amsterdam waar hij onder meer speelt tijdens een ode aan Stevie Wonder (februari 2014) en met drummer Billy Cobham en pianist Michiel Borstlap (april 2014). Op het North Sea Jazz Festival in Rotterdam speelt hij mee met het John Engels Kwintet. De trompettist maakt in oktober 2015 met de jazzgroep Arts Affaire opnamen voor het album La Guinguette Hollandaise. Alle composities zijn van contrabassist Henk Arts. Breuls’ trompetspel is ook te horen op popplaten van onder anderen Udo Jürgens (Mitten Im Leben, 2014), Nits (Hotel Europa, 2015) en Tim Treffers (Never Trust A Man In A Fur Coat, 2015).

2016

Ruud Breuls maakte ooit deel uit van de Nederlandse band Batida die vooral in de jaren tachtig actief was met een mix van Braziliaanse muziek en jazz. De trompettist is ook van de partij wanneer deze grote band van zangeres Josee Koning en toetsenist Peter Schön weer bij elkaar komt voor optredens. Breuls speelt regelmatig in binnen- en buitenland met saxofonist Simon Rigter. In het najaar doet hij samen met het Simon Rigter Kwintet enkele concerten met hits van Louis Armstrong.

 

Hans Mantel – Contrabas

“Omdat ik producer en presentator voor de jazzprogramma’s  bij de NPS ben, lijkt het alsof ik nauwelijks meer speel. Het tegendeel is het geval. Muziek maken blijft toch nummer één”, aldus Hans Mantel in een van zijn radioprogramma’s .

Na zijn militaire dienst in Soesterberg, is hij in Utrecht gaan wonen. Hij besloot daar naar het conservatorium te gaan en is later naar Rotterdam en Den Haag overgestapt. In 1987 studeerde hij af. In zijn conservatoriumtijd speelde hij al in diverse bandjes; veel bassisten zaten er niet in de opleiding dus er was veel te doen.  Hij heeft het eigenlijk nog steeds druk. Hij speelde met jaargenoten als Robert Jan Vermeulen, Bram Wijland, Berend van den Berg, Joep Lumeij, Toon Roos, Ben van Dungen en Jarmo Hoogendijk.

Door de jaren heen begeleidde hij veel Amerikaanse en andere buitenlandse musici. Hij was, zoals zijn leraar en mentor Ray Brown zei, altijd op de juiste plek, op de juiste tijd.

Na zijn conservatorium tijd kreeg hij de gelegenheid in Madrid te spelen in de huisritmesectie van een beroemde jazzclub, Café Central. Dat betekende zeven dagen in de week spelen. Alle beroemde Amerikaanse jazzmuzikanten kwamen er en hij speelde er o.a. met Ella Jones, Chet Baker en George Adams. De publieke belangstelling was er in die tijd enorm.

Hij heeft altijd met verschillende muzikanten gespeeld , vandaar dat hij de afwisseling een belangrijk onderdeel vindt van jazzmuziek.

“Jazz is kunst, de kunst van het inproviseren, het samenspelen, de al dan niet complexe harmonieën en de technische vaardigheden”. Aldus een bevlogen muzikant.

Vincent Koning – Gitaar

vincent koning2Vincent Koning (Den Helder 31 oktober 1971) is een Nederlandse jazzgitarist en docent. Hij studeerde in 1997 cum laude af aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag waar hij les had van Peter Nieuwerf en Eef Albers, en een jaar later aan het Hilversums Conservatorium.

Hij heeft met veel grote namen gespeeld zoals Benny Bailey, Teddy Edwards, John Hicks, Tal Farlow, Joe Cohn, Deborah Brown, Scott Hamilton, Vincent Herring, Philip Harper, Piet Noordijk, Harry Verbeke, Cees Slinger, Rob van Kreeveld en Jarmo Hoogendijk.

Het balletje ging echter rollen toen hij in 2002 een cd met the Hague Allstars opnam met o.a. Peter Beets en Simon Rigter. Sindsdien is hij veel op tournee en speelt over de hele wereld o.a. met het trio ‘the Ghost, the King and I’ van pianist Rob van Bavel, waar hij vier albums mee opnam. The Ghost, the King and I: You Dig

Het vijfde album in samenwerking met de strijkers van het Metropole Orkest is in de maak. The Ghost, the King and I met Metropole Strings

Rob van Bavel – Piano

Rob van Bavel (1965) haalde zijn diploma in 1987 aan het Conservatorium in Rotterdam, Cum Laude. Hij heeft verscheidene prijzen in de wacht gesleept, o.a. de tweede prijs in de eerste Thelonious Monk Jazzpiano Competition (Washington D.C.), diverse prijzen in Duitsland en België, de Wessel Ilcken Award (Holland) en een Edison voor zijn CD met het Rob van Bavel trio. In 1984 besluiten  Rob van Bavel, Marc van Rooij en Hans van Oosterhout, nog voor hun studie in Rotterdam, een jazztrio te gaan vormen. Na een zomervakantie intensief repeteren en zoveel mogelijk tryout-concerten in o.a. Het Hijgend Hert in Breda is het Rob van Bavel trio een feit en is de basis gelegd voor een eigen sound, meteen al gekenmerkt door de eigen stukken van Rob en het hechte, energieke en dynamische samenspel. In de jaren daarna volgden de ontwikkelingen zich snel op. Rob, Marc en Hans gaan alle drie studeren in Rotterdam. Het trio valt dus vaak in de prijzen tijdens de vele concoursen waaraan wordt deelgenomen.

Rob trad op in vele Europese landen alsmede in Canada, Verenigde Staten van Amerika, Japan, Vietnam, Indonesië, Zuid Korea en Siberië. Hij speelde er met Woody Shaw, Randy Brecker, Johnny Griffin, Gary Willis en verder deed hij verschillende masterclasses in Zuid Korea, Liechtenstein, Spanje en Holland.

Rob is leider van het trio “The Ghost, the King & I” en heeft inmiddels hiermee 5 albums uitgebracht, waaronder in 2015 de laatste met strings van het Metropole orkest.

Tegenwoordig is hij naast al zijn optredens leraar op de conservatoria van Rotterdam en Amsterdam.

Dmitry Baevsky – Alt Saxofoon

“Alto saxophone powerhouse…” HOT HOUSE JAZZ.

“Baevsky stamps his identity on virtually everything. Refined taste and prodigious talent.” JAZZTIME

The only child of a writer and a translater, Dmitry was born in St Petersburg, Russia. Baevsky started piano lessons at the age of six and discovered his passion and seriousness for music as a teenager when he picked up an alto saxophone. Although he was not surrounded by professional musicians, his family was closely connected to music. His great grand-father, Moisei Beregovsky, was one of the most famous and respected Jewish ethnomusicologists who spent his life gathering melodies and words of Yiddish folk songs, as well as Eastern European Jewish dance melodies (klezmer music).

In 1991, he entered the Mussorgsky College of Music in St-Petersburg where he studied with the brilliant Russian jazz saxophonist Gennady Goldstein for four years. Throughout the nineties, he appeared in many jazz venues and international festivals throughout Russia.

Upon his arrival in New York at age 19, he was accepted into the Jazz Department at the New School University on a full scholarship. After finishing college, Baevsky remained busy working within the New York jazz community and has performed and/or recorded with musicians such as Benny Green, Peter Washington, Willie Jones III, David Hazeltine, “Killer” Ray Appleton, Peter Bernstein, Cedar Walton, Dennis Irwin, Jeremy Pelt, Steve Williams, Joe Magnarelli, Ryan Kisor…

In 2005, he released his first CD as a leader “Introducing Dmitry Baevsky” (Lineage Records). The album features such masters as Cedar Walton and Jimmy Cobb, along with Ilya Lushtak on guitar and John Webber on bass.

In 2009, Dmitry recorded “Some Other Spring” (Rideau Rouge / Harmonia Mundi) while on tour in Europe with the guitarist Joe Cohn.

In September 2010, the label Sharp Nine Records released “Down With It”, an album featuring trumpet player Jeremy Pelt as well as Jeb Patton (p), David Wong (b) and Jason Brown (dr). The recording stayed more than four months in the Jazzweek charts (a weekly report of the top fifty Jazz recordings played on radio stations across the United States and Canada).

Baevsky’s second release on Sharp Nine Records, called “The Composers”, came out in 2012 and features David Hazeltine on piano, John Webber on bass, Jason Brown on drums and the great guitarist Peter Bernstein on three tracks.

2015 marks his debut on Jazz Family label with “Over and Out”, a trio album recorded with bassist David Wong and drummer Joe Strasser.

In the past years, Baevsky has toured extensively throughout the world and his current band features a crack rhythm section of Jeb Patton (p), David Wong (b) and Joe Strasser (dr).

Francesca Tandoi – Piano/Zang

Pianiste/vocaliste Francesca Tandoi is geboren in Rome en speelt al vanaf haar 12e jaar piano. Oscar Peterson is een grote inspiratiebron voor haar. In 2009 is Francesca gaan studeren aan het Conservatorium in Den Haag. Begin 2014 speelde zij een zeer succesvol concert in Zwitserland en niet veel later werd ook haar eerste cd daar opgenomen voor het Japanse label Atelier Sawano. In december 2014 stond haar eerste Azië-tour al op het programma met optredens in  Maleisie, Singapore en Japan. Tandoi is inmiddels regelmatig te beluisteren in binnen- en buitenland.

Ze is ontdekt door vibrafonist Frits Landesbergen en heeft twee cd’s met hem en contrabassist Frans van Geest opgenomen. “For Elvira” en “Something Blue”.

Zij hebben ook door Europa getoerd als Francisca Tandoi European Trio”.

Frits over Francesca: ‘Francesca heeft een heel natuurlijk gevoel voor swing. Speelt prachtig piano en zingt op een heel vanzelfsprekende manier, een absoluut natuurtalent!’

Behalve met Frits Landesbergen heeft Francesca ook met beroemdheden zoals Monty Alexander gespeeld. Hij zegt over haar: ““Francesca Tandoi is a supremely tastefully swinging pianist – she can play! Her vocals are esquisite, her unique accent add to the charm of the interpretations. I believe she’ll be making beautifull sounds for a long time …”.

 

Juraj Stanik – Piano

 

 

 

 

Juraj Stanik (1969) is een gerespecteerd jazzpianist en een echte musicians-musician. Hij is Cum Laude afgestudeerd aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, werd finalist bij het Wessel Ilcken  Concours, winnaar van de Pall Mall Export Swing Award en verwierf met het kwintet “Five Up High” de Leverkusen Jazz Award. Naast standards speelt Juraj  veel eigen nummers. Aan de grote reeks van eigen composities worden met regelmaat nieuwe titels toegevoegd. Daarbij bouwt hij voort aan zijn muzikale vorming. Componisten als Chopin, Debussy, Ravel, Bartok en Massiaen klinken dan ook dikwijls door in zijn muzikale concept. Zijn inspiratiebronnen lopen uiteen. Hij heeft duidelijk respect voor de jazztraditie, maar laat zich ook inspireren door eigentijdse pioniers zoals John Scofield, Chris Potter en Joe Lovano.

Ack van Rooyen – Trompet/Flügelhorn

Ack van Rooyen (geboren als Arie van Rooijen in Den Haag, 1 januari 1930) is in ons land waarschijnlijk de trompettist met de langste staat van dienst. Al vroeg pakt hij de bugel op als lid van een Haags muziekkorps waarvan zijn vader bestuurslid is. In de loop van zijn carrière hanteert hij, naast de trompet, het instrument steeds vaker en ten slotte wordt het alleen maar de bugel (ook wel aangeduid met de internationale term fluegelhorn). Als voornaamste inspiratiebron geldt voor hem Clifford Brown. Over een van diens opnamen merkt hij op: “Daar heb je mijn idool te pakken. Zo hoort het. Alles erin. Zijn toon is zo prachtig en rond. De notenkeus, zijn geluid, het is allemaal eerlijk. Er zitten geen foefjes in en geen trucjes. De eerste keer dat ik hem hoorde, was ik meteen ondersteboven. Dat ben ik nog steeds. Een leergang, een voorbeeld voor iedereen. Alles goed. Die frasering en die andere tongtechnieken, nou nou.” Zelf geen leider zijnde, is hij een veelgevraagde solist in vele orkesten, vooral in Duitsland. De Britse trompettist Ian Carr, die vele jaren naast hem stond in het United Jazz + Rock Ensemble, zegt over hem: “One of the most lyrical soloists, he plays with extraordinary fluidity and flexibility, producing immensely long lines and bubbling streams of triplets. He is all quicksilver and wit, and his solos seem as natural as birdsong.” (Rough Guide To Jazz, 2004)

Ack van Rooyen heeft  de Blijvend Applaus Prijs 2017 ontvangen. De Prijs wordt toegekend op voordracht van de jury bestaande uit Mijke Loeven, Bert Vuijsje en Ditmer Weertman.

De jury over Ack van Rooyen: “Hij is sinds tientallen jaren een van de beste Europese jazzmusici met een imposante loopbaan in Frankrijk, Duitsland en Nederland achter zich. In zijn 88ste levensjaar is hij nog muzikaal actief en onverminderd creatief. Toch is Ack van Rooyen, waarschijnlijk door zijn niet aflatende bescheidenheid, nog altijd bekender onder muzikanten dan bij het publiek.”

 

 

Jos Machtel – Contrabas

Jos is een van de meest succesvolle Nederlandse basspelers. Naast de contrabas bespeelt hij ook de tuba en de trombone. Hij toerde over heel Europa, leefde en speelde in Madrid en ook in Kansas City en gaf les aan verschillende conservatoria.

Hij speelt zowel traditionele jazz als meer moderne stijlen. Jos speelde onder andere al met Deborah Brown, Sal Nistico, Lee Konitz, David Schnitter, Bill Barron, Philip Catherine en Woody Shaw.

Hij speelt  in het Brussels Jazz Orchestra en was te beluisteren op jazz festivals als North Sea Jazz, Capetown Jazz Festival, Jazz Festival of Madrid.

Hij werkte mee met HET EINDE VAN DE WERELD, een co-productie van ’t ARSENAAL en del Ferro-Vaganée Group.

Frans van Geest – Contrabas

Frans vormt samen met drummer Martijn Vink de motor van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Met deze drummer heeft hij gespeeld in het kwartet van Sjoerd Dijkhuizen, de Glenn Miller Bigband, het Metropole Orkest, het Jesse Van Ruller Quartet, het Martijn Van Iterson Quartet, een aantal jaren met pianist Peter Beets en nog een groot aantal andere Bigbands.  Hij speelt het liefst op een oude contrabas. Zijn instrument is 180 jaar oud. Het hout van deze contrabas is uitgedroogd en beïnvloedt de manier waarop hij trilt. Het zit het hem in een Band, volgens Frans, niet in de noten die worden gespeeld  maar in het mengen van de verschillende klanken. ‘Jazzmusici hebben een feel, een taal met elkaar gemeen en je hoeft een drummer niet eerst te kennen om goed met hem te kunnen spelen. Er ontstaat vanzelf een klik.’

Marius Beets – Contrabas

Marius Beets begon als zevenjarige met klassieke piano- en later gitaarlessen en ontwikkelde spelenderwijs liefde voor de jazz en de bas. Studeerde aan Het Koninklijke Conservatorium in Den Haag en studeerde af ‘met onderscheiding’  Hij speelde o.a.  in de band met zijn broers, de ‘Beets Brothers’. Deze band, waarin de drie broers de kern vormen, behoort tot de top van Europese jazz orkesten.Marius is al vele jaren de bassist in het Rein de Graaff trio en maakt eveneens al lange tijd deel uit van de Houdini’s. Ook speelde hij met bekende jazzgroten als Teddy Edwards. James Moody, Johnny Griffin, George Coleman, Bud Shank. De vocalisten Rita Reys, Greetje Kauffeld, Deborah Brown, Trijntje Oosterhuis doen vaak en graag een beroep op hem. Opvallend is ten slotte zijn deelname in klassieke orkesten als het Schönberg ensemble, het Brabants Orkest en het Amsterdam Sinfoniëtta. Sinds 1999 is hij hoofdvak-docent aan Codarts, The Rotterdam Jazz Academy.

Hans Braber – Drums

Hans Braber (1954) ontdekte de jazz op 16-jarige leeftijd toen hij de jazzplaten van zijn oudere broer ging beluisteren. Hij was autodidact totdat hij in 1976 naar het Koninklijk Conservatorium in Den Haag ging om klassiek slagwerk te studeren. Hij was daar al actief in Jazzworkshops en organiseerde twee workshops met drummer Art Taylor. In 1981 kreeg hij een beurs om aan het Berklee Conservatory in Boston te studeren. Na een trip naar New York City besloot hij in 1982 naar de Big Apple te verhuizen. Hij bleef een jaar en speelde in vele jamsessions mee. Hij nam les van Jo Jones Jr.

Terug in Nederland speelde hij twee jaar bij conferencier Seth Gaaikema. In 1985 vertrok hij naar Keulen en bleef daar tot 1998. De eerste jaren speelde hij op diverse cruises en zag veel van de wereld. Een positie als leraar aan de Rheinische Musikschule zorgde voor een basis. Hans was actief in Keulen en ontwikkelde zich als een veelgevraagde drummer. Hij speelde 11 jaar lang in trio bezetting de Keulse “Wartesaal” met musici van de WDR bigband en speelde in jazzclubs en op festivals door heel Duitsland.
De samenwerking met drummer Jeff Hamilton bracht hem in contact met Monty Alexander met wie hij een paar keer op tournee ging. Verder speelde hij met pianist en arrangeur Bill Dobbins, Benny Bailey, Lee Konitz, Lalo Schiffrin en het Munchener Rundfunk Orchester.
Hij verhuisde in 1998 weer naar Den Haag en ging antieke meubels restaureren, dit vak oefent hij momenteel nog steeds als kleine zelfstandige uit.
Hans is de laatste jaren weer actief in de jazz. Hij was op tournee met Don Friedman en Herb Geller, was met Ack van Rooyen voor concerten in New York en hij organiseert gigs met pianist Mike LeDonne (NYC) in Duitsland.
Met de Haagse pianist Bob Wijnen en Berend van den Berg vormt hij een vast trio. Hans doet de programmering voor Friday Night Jazz at Muzee, zijn maandelijks terugkerend muzikaal hoogtepunt.

Deborah Brown – zang

Deborah Brown is een van de vele Amerikaanse jazzartiesten die haar grootste bekendheid en erkenning in het buitenland hebben gevonden in plaats van in de VS.

Haar moeder was een klassieke pianist die lesgaf op de accordeon. Na een korte periode op de viool schakelde Brown over op de accordeon en daarna nam ze piano-lessen van haar oma.

Ze volgde een paar semesters les op een lokale universiteit, maar behaalde haar belangrijkste muzikale training tijdens het live-optreden.

Brown werd professioneel zangeres toen ze 20 was en toerde met verschillende bands door de Verenigde Staten, waaronder optredens in Las Vegas in de big band die de comedian George Carlin begeleidde. Brown heeft het Verre Oosten, Japan en Indonesië gespeeld en zij woonde in 1985-1995 in Europa. Al met al heeft ze in meer dan 50 landen gezongen.

Ze heeft een duo gevormd met pianisten Roger Kellaway (waaronder tien duetconcerten), Cedar Walton en Dorothy Donegan, en zong met groten als tenorsaxofonist Johnny Griffin, Toots Thielemans, en trumpeters Harry “Sweets” Edison en Benny Bailey. Ze heeft ook opgetreden met het Russische Oleg Lundstrem Orkest, de Zweedse Sandviken Big Band en de Kluver Big Band uit Denemarken. Zij toerde ook door Siberië met het kwintet  van de Russische saxofonist Nikolai Panov’s en leidde het kwartet Jazz 4 Jazz met de pianist Horace Parlan.

Van Deborah Brown zijn 16 cd’s uitgegeven voor labels zoals 33 Jazz, Alfa, Timeless, Koch, Intermusic, Jazz ‘N Pulz en een duet Set met gitarist Joe Beck voor Jazz Voix. Haar album met Eric Ineke is noemenswaardig: Deborah Brown With The Eric Ineke JazzXpress: For the Love of Iive.

 Deborah Brown heeft lang in Hilversum gewoond en les gegeven, ze was toen lid van de groep Bart’s Bones, de 4 trombone band van Bart van Lier,  Cees Slinger was de pianist.

 

Philip Harper – trompet

Philip Harper (Baltimore, Maryland, 1965)  groeide op in Atlanta en volgde zijn muziekopleiding daar. Hij werkte met The Jazz Messengers en Charles Mingus‘ big band. Hij werkte onder het label van Verve Records en produceerde vier albums voor hen.

Harper speelde van 1988–1993 in The Harper Brothers met zijn broer Winard. Over hun eerste optreden in Birdland in 1988 werd dit geschreven : “Playing music that could have been recorded in the mid-50’s, without any modern formal or stylistic advances, they imbue the style they’ve chosen with a real joy in creativity. It boils over into the audience.”

Philip toert nog altijd met de Mingus Big Band over de hele wereld, heeft in New York zijn eigen quintet en is regelmatig te bewonderen in de beroemde New Yorkse club Smalls. Naast trompet, zingt hij ook.

Over zijn optreden dit jaar in de Regentenkamer schrijft Monica Scheepers: “Zijn ritme en melodische intonaties zijn verrassend, intens, romantisch en secuur met een sprankelend element. Met zijn donkere warme stem accentueert hij, de gehele muzikale sfeer waardoor men zich waant in de gouden tijden van Jazz.”

Wim Wöllner – Saxofoon

De in Athene geboren saxofonist, componist en arrangeur Wim Wöllner studeerde van 1986 – 1991 aan de jazzafdeling van het Conservatorium in Hilversum  bij  oa Herman Schoonderwalt, Ferdinand Povel en Frans Elsen.

In de bruisende Amsterdamse muziekscene van de jaren ’90 speelde hij in verschillende jazz, blues, soul formaties. Met zijn band “Wim Wöllner’s Inner City” met de Amerikaanse jazz en blues zanger Richard Ross speelde hij op tal van festivals in Nederland, Duitsland en België. Hij speelde veel met Jasper van’t Hof, Robert Jan Vermeulen en Jos Machtel. Met de musical “Heijermans” (Nederlands Volkstoneel, Amsterdam) toerde hij door Nederland.

Hij bleef ook in contact met musici uit de plaats waar hij op was gegroeid, Dortmund. Etno jazz legende “Bescay” en de bassist Django Kroll zijn daar twee van. In de jaren 2000-2005 toerde hij met de “Original London West End Production” van “Rocky Horror Show”. Zij hebben zo’n 1000 concerten door heel Europa gehouden.

Na 2005 verhuisde hij terug naar Dortmund, waar hij als podium muzikant meedoet met tal van projecten, zoals de “Dotown Wonder Bros.,” de Police / Sting coverband “Reggatta de Blanc”, de “Wagner Jazz Trio WannSeWolln” en producties van het theater Dortmund.

In 2013 trad hij op met een solo-programma met eigen composities. Wim Wöllner  werkt ook veel voor en met kinderen. Samen met  de musicoloog Professor Martin Geck produceerde hij de CD-serie “Professor Jeck” die talloze onderscheidingen heeft ontvangen. Ook met de band “Tochi Melo” maakt hij muziek voor kinderen.

Wim Wollner is ook actief als leraar aan de “Popschool Amsterdam” en de Universiteit van Dortmund. Momenteel is hij docent saxofoon, ensembles en jazz harmonie aan het Glen Buschmann Jazz Academy in Dortmund. Als studiomuzikant is Wim Wöllner te horen op verschillende cd-opnamen.

Steve Nelson – Vibrafoon

“He soothes the senses and relaxes the soul” 

Steve Nelson (Pittsburgh, Pennsylvania, 1954) woont en werkt momenteel in New York City, treedt regelmatig op met groten als Kenny Barron en  Bobby Watson en heeft ook veel opgetreden met Mulgrew Miller, David “Fathead” Newman, Johnny Griffin, and Jackie McLean.

Hij heeft meer dan 10 jaar deel uitgemaakt van Dave Holland’s quintet en  big band.

Steve Nelson is opgegroeid in Pittsburgh. Hij was een vroegtijdige schoolverlater en begon onder invloed van een vader van een van zijn vriendjes vibrafoon te spelen. Milt Jackson was hun grote voorbeeld en inspirator.  Steve was toen 15. Vanaf die leeftijd was jazz spelen zijn grote passie.  Hij had geen baan maar speelde de hele dag vibrafoon.  Binnen twee jaar begon Steve op te treden en met succes. Hij werd aangenomen  bij Rutgers University en haalde daar zijn bachelors en masters degree. Uiteindelijk ging hij naast zijn optredens ook lesgeven op Princeton.

Steve treedt over de hele wereld op en  heeft opnames gemaakt als leider van zijn eigen band.

Bron: https://www.allaboutjazz.com/steve-nelson-vibing-steve-nelson-by-russ-musto.php

Joris Teepe – Contrabas

joris teepeTeepe studeerde aan het conservatorium in Amsterdam. In 1992 ging de (linkshandige) bassist naar New York City, waar hij in 1993 zijn eerste plaat opnam als leider, met de Amerikaanse tenorsaxofonist Don Braden als mede-leider, met als sidemen trompettist Tom Harrell, pianist Cyrus Chestnut en Carl Allen op drums. Van vrijwel dezelfde groep kwam in 1996 een tweede album uit. Hierna speelde en nam hij op met verschillende groepen: een trio (the Intercontinental Jazz Trio, met Shingo Okudaira en Tim Armacost) en groepen, waarin vrijwel altijd Don Braden aanwezig was. Ook Randy Brecker en bijvoorbeeld Chris Potter speelden in zijn bands.

In de afgelopen jaren is hij met grotere (big-)bands gaan werken: het Groningen Art Ensemble (met naast Braden onder meer trompettist Brian Lynch en trombonist Conrad Herwig) en de Joris Teepe Big Band. Veel nummers die hij speelt en opneemt zijn eigen composities, maar ook bewerkt hij materiaal van anderen. Zo arrangeerde hij muziek van Duke Ellington, Billy Strayhorn en John Coltrane. De laatste jaren schrijft hij ook werken voor grotere groepen en zelfs symfonie-orkesten.

Teepe is tevens actief als sideman, arrangeur en producer voor andere musici. Hij werkte onder meer samen met Joey Berkley, Ron Jackson, Darrell Grant, Antonio Ciacca, Mathilde Santing, Deborah Brown en Fay Claassen. Teepe is verder actief in jazz-educatie: hij is hoofd van de afdeling jazz van het Prins Claus Conservatorium in Groningen en geeft bijvoorbeeld basles aan de New Jersey Performing Arts Center.

Miguel Rodriguez – Piano

miguel rodriguezPianist Miguel Rodríguez is in 1983 geboren in Madrid en na zijn studie aan het Rotterdams en Amsterdams conservatorium besluit hij in Nederland te blijven. Miguel Rodriguez is een van de interessantste jonge jazztalenten van dit moment. Hij mengt eigentijdse jazz met de muzikale elementen waarmee hij in het multiculturele Madrid is opgegroeid. Jazz meets latin en flamenco, in een persoonlijke en originele variant.

Naast zijn eigen muziek is Miguel Rodríguez onderdeel van het Benjamin Herman kwartet, het Ben van Den Dungen kwartet en het Maarten Hogenhuis kwartet. Hij tourde onder meer door Thailand met Deborah Brown en de Beets Brothers en door Japan met het Genzo Okabe kwartet.

Toon Roos – Saxofoon

Saxofonist Toon Roos wordt in binnen- en buitenland geprezen om zijn lyrische spel en zijn sterke persoonlijkheid als bandleider en componist. Hij werkte samen met beroemdheden als Joe Zawinul en Steely Dan, en in het Bimhuis trad hij op met Peter Erskine, de legendarische drummer van Weather Report. Toon viert zijn 50ste levensjaar met een feestelijk akoestisch/elektrisch dubbelprogramma, gespeeld door zijn kwartet en de Toon Roos Group. Het concert opent met een akoestische set vol standards en classics, gevolgd door een set met vooral eigen composities waarin Toon zijn liefde voor funk laat spreken.

De muziek van Toon Roos is dan weer krachtig en dynamisch, dan weer romantisch en verstild. Al meer dan 30 jaar hebben Toon en toetsenist Karel Boehlee een sterke chemie met veel interactie en avontuur, door recensent Ken Vos omschreven als ‘een haast telepathisch contact’. Drummer Joost van Schaik is hun vaste partner en de stuwende kracht achter zowel de akoestische als de elektrische band. Hij is met Toon, Karel en bassist Hein van de Geyn te beluisteren op Toon’s cd Love Revisited. Net als Joost is bassist Theo de Jong een nieuwe aanwinst in de Toon Roos Group, en brengt de groep met zijn groove, lyriek en virtuositeit naar nieuwe hoogtes.

De internationale pers was unaniem enthousiast over Toon’s meest recente album Angel Dance. De vermaarde Amerikaanse criticus Scott Yanow schreef: ‘Roos is excellent throughout… all ten compositions come from the band and many are worthy of becoming standards in the future.’ Angela Ballhorn van Jazzthethik: ‘The quartet plays music of great beauty, the title Angel Dance covers the music really well.’ Peter Erskine: ‘One of the few saxophone players in the world with a sound of their own’.

(bron: Bimhuis)

Zie ook: www.toonroos.com

 

 

Jochem Le Cointre – Piano

Jochem le Cointre (1994), pianist/componist/toneelschrijver, heeft een bijzonder talent voor het bewandelen van verschillende artistieke paden.
Als jong jazz pianist behaalde Jochem prijzen aan de Parnas muziekschool in Leeuwarden en trad hij op door heel Nederland met zijn jazztrio. Met het behalen van de eerste prijs, en laureatenprijs, op het Prinses Christina Concours 2008, begon voor Jochem een muziekcarriere met lessen aan het conservatorium in Groningen met Marc van Roon, Zwolle met Tilmar Junius en Frank van de Laar, concerten in Zwitserland, en summerschools in Rotterdam (2009/2010). Hij stond als gast solist bij HotHouse RedBad op de planken met het Jazz Orchestra of the Concergebouw o.l.v. Henk Meutgeert. In de Summer Jazz Workshop in Italie 2011 werd le Cointre uitgekozen om met een beurs te studeren in New York City aan The New School for Performing Arts.

 

Luciano Poli – Contrabas

Performer, arranger, composer, he is currently living in The Netherlands and working with the pianist Miguel Rodriguez as double bass player and the band Azure Hiptronics as electric bass player.
With these and many other projects he also toured in USA, Canada, Brazil, Argentina, South Korea, Israel, Uk, France, Spain, Greece, Italy, China and Denmark.
In 2004 he moved to the Netherlands to study with Hein Van de Geyn and Frans Van de Hooven and completed his formal studies with a master in Jazz-double bass at the Royal Conservatory of The Hague. He had the pleasure and honor to share the stage with Vince Benedetti, Peter Erskine, Karel Boehlee, Frits Landesbergen, Martijn Van Itersen, Rik Mol, Ben Van de Dungen, Shirma Rouse, Frans Elsen and played in several festivals (Pure Jazz Festival, Tundengi Jazz Festival, Ottawa Jazz Festival, Samos Jazz Festival, North Sea Jazz Festival, Villa Celimontana Jazz festival, Jazz in Duketown and many others.

projects

AZURE HIPTRONICS

 

On the wings of their latest, highly acclaimed album, Azure Hiptronics will embark on a series of energetic and captivating live concerts, starting in The Netherlands and Italy in early 2015. The coming live shows will tell a story of estrangement and homecoming through the groove-laden, eclectic and intense music from their concept album Hiptronics. Rogier, Federico, Luciano and David will bring the audience into Hiptronics’ world of surrealistic adventure, performing while immersed in colourful and sometimes trippy visual projections by French artist Fabien Marcadet. .

AZURE IGNACIO

PRE-ORDER > HERE

AZURE HIPTRONICS

Download here :

ITunes | Amazon.com | Deezer

Physical CD here:

Inside Europe – Direct order

Other Countries – CDBaby

MIGUEL RODRIGUEZ

 

The project is the result of Rodriguez’s musical experiences he picked up mostly in Spain, Latin America and North America. His music fittingly combines intense and energetic rhythms with very sensitive melodies. From 22 February, the new album will be available digitally via such outlets as iTunes, Spotify and Bandcamp.

PARRILLA ACOUSTIC BAND

 

Emilio Parrilla Acoustic Band is the research of a personal jazz sound and a musical language.

The first album of the band is a tribute to Mr. J. Giuffre. The listener will intuit this search of a personal band sound based in Giuffre’s music.

The hallmark of the Acoustic Band without drum gives you the opportunity to discover a more flexible rhythmical beat and a delicate sound. This quartet constantly plays with elements of chamber music. Furthermore, the musical counterpoint has been an element widely used both in arrangements and improvisations.

 

 

 

VERONIQUE SODANO BAND

 

Veronique Sodano is een zangeres van uiterste; van klein intiem tot strot opentrekken en gaan. Haar stem verleidt, maakt vrolijk, emotioneert, doet pijn en geeft energie; heel veel energie.

Omringd door de beste muzikanten van Den Haag en Rotterdam maakt Veronique Sodano  muziek in een eclectische stijl: jazz, samba en pop met een vleugje Italiaans temperament en teksten in het Nederlands

Veronique Sodano en de Diva Sodano band, maken muziek die toegankelijk is en poëtisch tegelijk, met teksten die nooit banaal zijn, maar altijd ergens over gaan. Door de jazz achtergrond van de band  zijn de liedjes nooit statisch en een afgebakend gebied, maar is er contant ruimte voor spontaniteit; waardoor de muziek scherp en speels blijft.

Door haar open en schaamteloze persoonlijkheid is Veronique als geen ander in staat contact te maken met het publiek en je mee te nemen in een energieke reis.

 

 

 

Timothy Banchet – piano

Timothy Banchet (2 maart 1987) begon op 4 jarige leeftijd met pianospelen.
Dankzij zijn vaders enorme platencollectie kwam hij al vroeg in aanraking met Jazz, Soul en Gospel. De muziek die hij hoorde probeerde hij op de piano uit te zoeken.

Naast het spelen van klassieke muziek en jazz kwam hij dankzij school en vrienden uit de buurt ook in aanraking met hiphop, r&b en Surinaamse muziek. Met bevriende muzikanten begon hij op de middelbare school in kaseko-, maar ook reggaebands keyboards te spelen. Hierna volgden ook een aantal gospel en r&b formaties.

Altijd onder de indruk van jazz besloot hij op 17 jarige leeftijd dat hij zich op jazz-piano wilde richten. Hij ging op 19 jarige leeftijd vervolgens naar het conservatorium en studeerde bij pianist Bert van den Brink. Hij studeerde in 2012 summa cum laude af.

Naast het freelance spelen met verschillende formaties in uiteenlopende stijlen heeft hij een eigen groep. Deze groep (met Danny William en Jamie Peet) probeert alle muzikale geluiden die ze tot nu toe hebben gehoord, met name jazz en moderne urban music, samen te voegen tot een geheel.

Timothy speelde tot nu toe o.a. met: Phillip Harper, Ignacio Berroa, Reinier Baas, Benjamin Herman, Jesse van Ruller, Karen Bernod, Maarten Hogenhuis, Jenny Lane, Shirma Rouse, Leona Philippo, Pearl Jozefzoon, Sarah Jane Wijdenbosch en Gery Mendes.

Ben van den Dungen – Saxofoon

Ben van DungenHij begon zijn carrière in het begin van de 80e jaren met het illustere duo Ben van den Dungen & Jarmo Hoogendijk. Sindsdien heeft hij, met verschillende groepen, zo’n 4500 concerten in 70 verschillende landen gegeven “Jazz moet ‘danceable’ zijn en de blues moet erin zitten” zei drummer Art Blakey ooit. Het zou het motto kunnen zijn voor de muziek die Ben speelt met een aantal van zijn verschillende projecten.

Ben van den Dungen studeerde in 1988 cum laude af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Na zijn studie kreeg hij een beurs voor een post-conservatoriale studie in New York (jazz) , Cuba (Afro-Cubaanse muziek) en Colombia (arrangeren in latin-muziek). Vanaf 2000 studeerde Ben een aantal jaren klassieke Indiase muziek in Mumbai (India) bij Dhanashree Pandit Rai.

Al vanaf 1982 treedt Ben van den Dungen op als professionele musicus en heeft sindsdien meer dan 5000 concerten in zo’n 60 landen gegeven. In 1983 voegde hij zich bij de Latin Jazz groep Nueva Manteca. De groep heeft sindsdien 11 albums opgenomen en verschillende keren getourd door onder andere Noord-Amerika, Canada, de Caraïben en Zuid-Amerika. Hij startte in 1984, samen met zijn collega en vriend Jarmo Hoogendijk, het Van den Dungen/Hoogendijk Quintet en richtte samen met zijn kompaan de groep Brand New Orleans (moderne Jazz met Afrikaanse percussie) op. Met deze groepen tourde Ben vanaf 1985 door heel Europa. Vanaf 1996 speelde hij in de Louis van Dijk Superband.

Ben kreeg in de eind van de jaren negentig steeds meer interesse in de mogelijkheden van diverse wereldmuziekstromingen in combinatie met jazzmuziek.
Nadat hij in India gestudeerd had, nam hij samen met een aantal andere Nederlandse en Indiase muzikanten het album “How to be Enlightened” op .

In 2002 ging Ben in Tango Extremo spelen, een Tango gezelschap dat tango, klassieke, jazz en Braziliaanse muziek met elkaar combineert. Vanaf 2008 tourt Tango Extremo, met grote regelmaat, door de Nederlandse theaters. In 2009 tourde Tango Extremo met een speciaal audiovisueel programma in samenwerking met Latin Grammy Award winnaar Gustavo Mozzi, genaamd “Carnaval de Buenos Aires”. Dit programma had zijn première op het Carnaval van Venetië op het San Marco plein voor 30.000 man publiek. Met deze groep speelde hij over de hele wereld.

Ben componeert hoofdzakelijk voor zijn eigen groepen en de bands waar hij in speelt en heeft zo’n 80 composities op zijn naam. Hij componeerde het repertoire voor het Ben van den Dungen/Jarmo Hoogendijk Quintet, Brand New Orleans en How2Be. Ben arrangeerde stukken voor het repertoire van Nueva Manteca binnen het programma Porgy and Bess, The Westside Story en Congo Square en voor de Louis van Dijk Superband arrangeerde hij de muziek voor de programma’s The Music of Jerry Roll Morton en Three Times Louis, (Louis Armstrong). Vandaag de dag arrangeert hij voor de groep Tango Extremo en schrijft de muziek voor zijn nieuwe kwartet. Met Wim Warman arrangeerrde hij de complete Mattheus Passie van Bach voor het ensemble Tango Extremo.
Hij kreeg verscheidene compositie-opdrachten van het Fonds van de Scheppende Toonkunst waaronder voor de FraFra BigBand. Zijn muziek werd onder meer gebruikt voor het televisie-programma Keek op de Week van Van Kooten en De Bie. Vanaf 2009 t/m 2011 schrijft hij in samenwerking met Wiboud Burkens de muziek voor het cross-media orkest Motion Unlimited.

Harold Mabern – piano

Pianist Harold Mabern schreef geschiedenis als sideman bij Miles Davis. Recent werkte hij samen met o.a. Norah Jones, Kurt Elling en Gregory Porter.

Hardbop- en souljazz-pianist Harold Mabern kent naar verluidt duizenden liedjes uit zijn hoofd, van standards tot Stevie Wonder. Geen wonder dat de beste vocalisten met hem samen willen werken; op zijn recente album Afro Blue zingen grote sterren als Norah Jones, Kurt Elling, Jane Monheit en Gregory Porter.

Harold Mabern bouwde een prachtige carrière op als sideman van o.a. Miles Davis, Freddie Hubbard en Archie Shepp, met albums op Blue Note en Impulse. Groovejazz-liefhebbers kennen hem van elpees met Lee Morgan en Stanley Turrentine, waarop hij Fender Rhodes speelt. In het Bimhuis is hij te horen op piano, met zijn eigen trio.

‘There is something about Harold Mabern that just breathes Memphis. Few jazz pianists have come so close to the essence of the blues, yet there is nothing crude or revivalist about his playing, which also indicates a heavy debt to the spacious approach of Ahmad Jamal and Phineas Newborn’ (Penguin Guide to Jazz).

‘With the wind in his back, he can sound like an ocean roar’ (Gary Giddins, Village Voice).

 

Lex Jasper – piano

Lex Jasper begon reeds op 5 jarige leeftijd met pianospelen en ontdekte enkele jaren later de Jazz toen hij Erroll Garner en later Oscar Peterson en Bill Evans hoorde. Reeds op jonge leeftijd speelde hij in verschillende beroepsorkesten, overdag school, ‘s avonds op de bühne. Behalve op het conservatorium heeft hij hier het vak geleerd. Van al die jaren ‘schnabbelen’ is hij een allround pianist geworden met de Jazz op de eerste plaats. Weer enkele jaren later werd hij door “Hilversum” ontdekt. Vaste pianist bij het Vara dansorkest, KRO huisorkest en remplaçant bij het Metropool Orkest. Hij begeleidde veel grote jazz solisten in het programma TROS Sesjun om vervolgens muzikaal leider bij Paul van Vliet te worden. Dit was een prachtige tijd voor hem die hij nog steeds koestert. Na de ‘cabaret’ jaren werd hij een internationaal gevraagd pianist, arrangeur en dirigent. Zowel solist als begeleider werkte hij met de groten der aarde. Na het overlijden van Pim Jacobs vroeg Rita Reys hem haar pianist te worden, wat resulteerde in een jarenlange samenwerking met vele concerten en CD’s. In 2001 moest hij vanwege een auto-ongeluk een stap(je) terug doen en nu 15 jaren later is zijn come-back. In juli is er een nieuwe CD opgenomen met Edwin Corzilius en Frits Landesbergen. Het plezier van deze CD spat ervan af en de titel `HAPPY DAYS´ is dan ook zeer terecht.

Geboren: Groningen 24-03-49

Pianist/arrangeur/conductor/composer

TV-radio producties in Nederland, Duitsland, België, Groot Brittannië, Estland, Italië, de Verenigde Staten, Ierland en Tsjechië.

Concerten in Japan, de Verenigde Staten, Indonesië, Thailand, Canada, Groot Brittannië, Ierland, Italië, Oostenrijk, Estland, Duitsland, België, Frankrijk, Spanje, Zuid Afrika, Hong Kong, Brunei, Sarawak.

Piano solist en “side man” met: Joe Pass, Ernestine Anderson, Clark Terry, Kenny Burrell, Phil Woods, Bobby Shew, James Moody, Al Grey, Ed Thigpen, John Clayton, Bob Brookmeyer, Rita Reys, Herbie Mann, Jean Toots Thielemans, Stephane Grappeli, Mark Murphy, Salena Jones, Marjorie Barnes, Pepper Adams, Etta Cameron, Tony Coe, Martin Drew, Herb Geller, Cleo Laine, Shirley Bassey, Lee Konitz, Ferdinand Povel, Tony Lakatos, Elaine Delmar, Martin Wind, Danny Kaye.

Dirigent/Arrangeur met het Metropool Orkest in Nederland, NDR Big Band (Hamburg), Radio Philharmonie Hannover, HR Big Band Frankfurt, BBC Big Band, Estonia dream Big Band.

Discografie:

Out of my Heart 1975, How my heart sings 1978, A Dutch treat 1980, Here I go again 1981,Memories of you 1982, L’expression 1986, Lex Jasper Solo 1988, Bobby Shew 1988, Ernestine Anderson 1989, Take five 1989, Rolf Ericson 1989, Lexcursions 1994, Clark Terry 1995, Hayati Kafé 1995,Marjorie Barnes 1996, Joe Pass in Hamburg 1997, Lee Konitz 1997, Henri Mancini songbook 1998, Bob Brookmeyer 1998,Rita Reys 1998, Jazz at the Pinehill 1999, The great standards 1999.

 

Bob Wijnen – piano

Bob Wijnen (1971) is zeer actief in de jazz- en popscene. Zowel als pianist als componist. Zijn visuele beperking weerhield hem er niet van om een cd op te nemen in New York, NYC Unforeseen, met Peter Bernstein, Dezron Douglas en Billy Drummond. Het album is een combinatie van zelf gecomponeerde nummers en bestaand werk, onder anderen van Stevie Wonder.NYC Unforeseen is delivered with unforced confidence, reflecting, no doubt, the very nature of its creator. Albums like this are often overlooked, but they shouldn’t be.” schrijft Dan Bilawsky op All about Jazz.

Wijnen is docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, de Hogeschool Leiden en aan het cultuurcentrum van de TU Delft. Hij speelt in diverse formaties, onder andere Equinox featuring Marjorie Barnes, en treedt regelmatig op. Hij is actief in Offbeat Collective, een collectief van jazz- en wereldmuziek. Wijnen: ‘Ik help graag mee aan het meer zichtbaar maken van jazzmuziek.’

 

John Marshall – trompet

A thoughtful, insightful player, Marshall has impressive technique and also offers sensitivity and feeling. (Laurel Gross, all about jazz)

John Marshall is een van de beste bebop trompet spelers in de wereld op dit moment.  Hij werd in Wantagh, NY geboren in 1952. Van 1971 tot 1991 heeft hij met een lange lijst jazz groten gewerkt en opnames gemaakt in New York. Om een paar te noemen:  Buddy Rich, Mel Lewis, Lionel Hampton, Gerry Mulligan, Ornette Coleman, George Coleman, Buck Clayton, Mario Bauza and Dizzy Gillespie. Om zich te blijven ontwikkelen en zijn spel te perfectioneren studeerde hij in die jaren met de bekende koper docent Carmine Caruso en ook met jazz trompettist Lonnie Hillyer. Van 1987 tot 1991 leidde hij het Jazz quintet “The Bopera House”  en hij was een veel gevraagd studio muzikant.

In 1992 vertrok John naar Keulen om de Jazz trompet solo speler te worden van de WDR Big Band. Ondanks zijn drukke bestaan, gaat hij ongeveer twee keer per jaar naar New York om op te treden en opnames te maken.

Hier kunt u de muziek van “bopera house” beluisteren “easily recommended to straightahead jazz fans”

http://www.allmusic.com/album/bopera-house-mw0000103044

 

 

 

Jasper Soffers – Piano

Jasper Soffers

Foto door Govert Driessen
Foto door Govert Driessen

 

Jasper is een veelzijdig pianist. Als jazzpianist speelde hij met muzikanten als:

Bob Brookmeyer, Kenny Wheeler, Dave Valentine, Jerry and Ack van Rooyen, John Marshall, Bud Shank, Toots Thielemans, Bobby Shew, The New York Voices, John Clayton, David Liebman, Pete Christlieb, Philip Catherine, Hein van de Geyn, Maria Schneider,…

Hij speelde op verschillende jazz festivals zoals in:

Boston, New York (the Village Vanguard), Baltimore, North Sea Jazz Festival, Malta, Moskou, St. Petersburg, Curacao, Frankrijk, Bangkok , Pattaya, Jakarta, Baku (Azerbeidzjan), Ukraine and Mali (west Afrika).

In de stijlen kleinkunst, pop, en overige speelde hij ondermeer met:

De Supremes, Tavares, Freek de Jonge, Gerard Cox, Joke Bruijs, Gerrie van der Klei, Andre van Duin, Xander Buisonjé, Gordon, Oleta Adams, Frank Sanders, Lee Towers, Willem Nijholt, Frans Mulder, Krezip, Hans Vermeulen, Laura Fygi, Willeke Alberti, Hans Vermeulen,…

Jasper was werkzaam als musical director in de theater-productie “There’s no business like showbusiness” en betrokken bij enkele producties voor Walt-Disney Nederland.

Jasper is sinds 2003 pianist van het Metropole Orkest.

(bron website Kon. Conservatorium Den Haag)

Nick van den Bos – Piano

Opgegroeid in een muzikaal gezin (vader is ook pianist en broer gitarist) speelde Nick op 17 jarige leeftijd na het winnen van de solistenprijs op het Loosdrechts Jazz festival trompet in het orkest van de toenmalige bekende band van Boy Edgar.

Toen was het al duidelijk dat zijn passie in de muziek lag en na eerst werkzaam te zijn geweest als toetsenist in een aantal min of meer bekende Amsterdamse popbands ging hij piano lichte muziek studeren aan het conservatorium in Hilversum. In 1990 studeerde hij af bij Rob Madna en behaalde hij zijn diploma UM aan de (na een fusie van twee conservatoria) Amsterdamse Hoge School voor de Kunsten.

Hij begeleidde talloze coryfeeën uit binnen en buitenland. Hij speelde o.a. met Rita Reys, Joke Bruijs, Eddy Doorenbos, Scott Hamilton, Ge Titulaer, Colette Wickenhagen en Lils Mackintosh en hij was lid van het Harry Verbeke kwartet. In 2007 heeft u hem kunnen zien tijdens het afscheidstournee van Eddy Christiani waarbij hij de muzikale leiding had.
Met Colette speelde hij twee keer op het vermaarde “Jazz voices festival” in Moskou
Hij was te beluisteren tijdens diverse festivals waaronder het North-Sea Jazz festival en ook als solist bij het Metropole orkest.
https://www.youtube.com/watch?v=J3eFra97LDk

Simon Rigter – Saxofoon

Als zoon van saxofonist Bob Rigter groeide Simon Rigter (Nederland, 1973) op in een muzikaal milieu. Op 10-jarige leeftijd kreeg hij klassiek dwarsfluitles en op 12-jarige leeftijd begon hij met de saxofoon.

Van 1989 tot en met 1996 studeerde Simon aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag, waar hij les kreeg van de bekende saxofonist/klarinettist John Ruocco. Daarna studeerde hij aan het Hilversums conservatorium bij Ferdinand Povel. In 1997 studeerde hij daar af.

Simon heeft cd’s opgenomen met Dutch Jazz Orchestra, Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Rotterdam Jazz Orchestra, The Reeds, Curtis Fuller, Slide Hampton, John Marshall, Cees Slinger, Victor Kaihatu, Peter Beets, Ruud Breuls, Erik Doelman, hij trad op met George Coleman, Joe Cohn, Jim Rotondi, Nancy Marano, Alvin Queen, Ferdinand Povel, Ruud Jacobs, Pim Jacobs, Frans Elsen, Rob van Kreeveld, Peter Beets, Marco Kegel en hij toerde door China, Denemarken, Duitsland, Ierland, India, Israël, Jamaica, Japan en Zuid-Amerika.

Simon maakt deel uit van Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Bop2B, Equinox en The Ruud Breuls/Simon Rigter Quintet.

 

Frits Kaatee – Saxofoon

Frits Kaatee begon met musiceren op 11 jarige leeftijd als accordeonist in het orkest ‘The Sunny Boys’, waar hij medeoprichter van was. Zijn eerste klarinetlessen kreeg hij van Arie Ligthart, de toenmalige banjoist van de Dutch Swing College Band. In 1956 werd de band omgedoopt tot ‘The Storktown Dixie Kids’ waarmee al in 1956 plaatopnames gemaakt werden. Frits Kaatee speelde oa. in de New Orleans Syncopaters, orkest van Andy Star, Ted Easton’s Jazzband, Dixieland Pipers, Dixieland All Stars en de Dixieland Street Paraders . In 1995 kreeg Frits Kaatee de Duketown Award. Hij speelde vele jaren vast in de Dutch Swing College Band.

Frits Kaatee concerteerde met onderstaande musici uit de USA: Bobby Hacket, Billy Butterfield, Peanuts Hucko, Jimmy McPartland, Buddy Tate, Bud Freeman, Ralph Sutton, Kai Winding, Al Grey en Curtis Fuller. Zijn muzikale voorbeelden zijn Jan Morks, Dim Kesber en Edmond Hall op klarinet, Buddy Tate en Ben Webster op tenor en Bob Wilber op sopraansax.

 

Fay Claassen – Zang

“Fay zingt dwars door anderen heen zoals een muzikant een solo speelt. Ze steekt met kop en schouders boven alle andere zangeressen uit. Maar omdat zij vaak ingewikkelde muziek maakt, weet slechts een selecte groep haar te waarderen, dat is zonde, want ik vindt haar onbetwist de beste zangeres van ons land.”
Rita Reys

Fay Claassen studeerde van 1990 tot 1994 jazzzang aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Al tijdens haar studie werd ze twee maal onderscheiden, met een “Onderscheiding voor Uitmuntendheid”. Alom wordt ze beschouwd als een van de grootste talenten onder de jongere generaties jazzvocalisten. Onder meer Rita Reys gaf meerdere malen in interviews blijk van haar bewondering voor Fay’s talent. Ze stond op vele internationale podia, en werd begeleid door onder meer het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, de WDR Bigband, het Metropole Orkest en de Danish Radio Big Band. In 2009 won ze haar eerste Edison voor haar “Shakespeare Album”, waarop ze te horen is met het  Ilja Reijngoud Quartet. Eerder al, in 2006, was ze winnares van de Chet Baker Award, voor haar album “Two Portraits Of Chet Baker”.

Van 2001 tot 2007 was Fay Claassen hoofddocent jazzzang aan het conservatorium van Porto (Portugal). Sinds 2002 is ze als docente verbonden aan CODARTS, het conservatorium van Rotterdam. Daarnaast geeft ze geregeld masterclasses aan conservatoria in onder meer Amsterdam, Antwerpen, Bern, Den Haag, Groningen en New York.

 

 

Humphrey Campbell – Zang

Humphrey won in 1973 in Suriname een muziekfestival en ontving als hoofdprijs een tournee door Europa. Hij bleef echter inNederland. De eerste schreden van Campbell in de Nederlandse showbizz zet hij in deze periode bij Oscar Harris & The Twinkle Stars.

In 1982 begint Campbell aan zijn studie aan de afdeling lichte muziek van het Hilversums Conservatorium. Zijn hoofdvak is zang en hij heeft als bijvak piano. Campbell studeert in 1987 af als Docerend Musicus en Uitvoerend Musicus. Hij gaat aan datzelfde conservatorium zelf doceren.

Campbell werkt in 1989 mee aan de musical A Night At The Cotton Club, samen met onder anderen de zangeressen Ruth Jacott,Denise Jannah en Madeline Bell.

Campbell vertegenwoordigt Nederland tijdens het Eurovisiesongfestival 1992 in Zweden. Met het lied Wijs Me De Weg behaalt hij de negende plaats. In zijn achtergrondkoor stond Ruth Jacott, en als wederdienst stond hij een jaar later in haar achtergrondkoor, waarmee zij een 6de plaats wegsleepte op het Eurovisiesongfestival 1993 in Ierland.

Na een idee van radio-dj Frits Spits schrijft hij het nummer Buseruka (tekst van Coot van Doesburgh), dat tijdens een televisieactie voor Rwanda op 7 augustus 1994 op het Museumplein in Amsterdam wordt uitgevoerd door Ruth Jacott. Vervolgens gaat Campbell zich meer toeleggen op het produceren van artiesten als Ruth Jacott en Timeless. Als sessiezanger duikt hij op bij dezelfde artiesten, alsmede op drie cd’s van Paul de Leeuw.

Met zijn broers Charles en Carlo treedt Humphrey Campbell in  1997 weer op de voorgrond als zanger. Zijn nieuwe groep CC Campbell put uit het closeharmony-soulrepertoire. Het resulteert in het album Souls In Harmony.

In 1999 treedt Humphrey Campbell op als producent van het nieuwe Ruth Jacott-album Vals Verlangen. Twee jaar later, in 2001, produceert hij het debuutalbum van Your Big Break-winnares Judith. In datzelfde jaar is hij ook coproducent van het album Engelen Uitgezonderd van Rob de Nijs.

Campbell is in 2002 samen met het duo Fluitsma & Van Tijn een van de producenten van het album Tastbaar van Ruth Jacott.

Humphrey Campbell is de oom van zangeres Raffaela Paton, (winnares IDOLS III 2006). Hij heeft een relatie gehad met Ruth Jacott.