Categoriearchief: Saxofoon

Jasper Staps – Altsaxofoon

Jasper is zijn muzikale cariëre begonnen als saxofonist. Hij speelt met volle overgave, zeer muzikaal en oprecht. In 1999 studeerde hij cum laude af aan het conservatorium met een onderscheiding voor professionaliteit.

Sinds 2010 speelt Jasper in ‘The Tiny Little Big Band’. Een 8 mans formatie waar ‘swing the thing’ is.
Voor meer info kijk op www.tinylittlebigband.nl

Jasper is saxofonist van de begeleidingsband van Guus Meeuwis tijdens de grote stadionconcerten. Hij is vaste speler in de band van Frits Landesbergen die Edwin Rutten begeleidt. Jasper is bandleider/saxofonist van de fantastische Giantstaps Bigband. Zijn Giantstaps Bigband begeleidt onder andere Babette van Veen.

Hiernaast speelt hij regelmatig met: Fluitsma en Van Tijn Bigband, Tiny Little Bigband, The Stylus Horns, Laura Fygi.
Ook is Jasper solist (en huisarrangeur) van het fanfarekorps van Koninklijke Landmacht (FKKL). In 2008 schreeft hij in opdracht van de FKKL de indrukwekkende compositie Movements in Greyscales, opgedragen aan zijn vader Frans Staps.

Jasper Staps is hoofdvakdocent Saxofoon en Arrangeren aan het Fontys Conservatorium te Tilburg.

https://www.youtube.com/watch?v=VDg2BhcfReo

Floriaan Wempe – Saxofoon

Van jongs af aan hoorde Floriaan thuis jazz en klassieke muziek en vanaf 5-jarige leeftijd vroeg hij al naar cd’s van Charlie Parker en John Coltrane. Het werd al snel duidelijk dat hij saxofoon zou gaan spelen.

Na een paar jaren les begon Floriaan zich op jazz te richten en won prompt, amper 12 jaar oud, een tweede prijs in het nationale Prinses Christina Jazz Concours. In de volgende jaren maakte hij deel uit van een groep jonge beloftes onder leiding van Robert Veen waarmee hij op vele podia speelde, waaronder vier maal het North Sea Jazz Festival. Met deze “New Arrivals” won hij in 2006 het Prinses Christina Jazz Concours.

In mei 2014 behaalde Floriaan cum laude zijn masterdiploma met onderscheiding aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag waar hij studeerde bij John Ruocco, Toon Roos en Rolf Delfos. Tijdens zijn studie vertegenwoordigde hij het KC bij de IASJ Meeting 2011 in Sao Paulo (Brazilië) onder leiding van Dave Liebman en werd hij in 2010 als solist uitgeroepen tot winnaar van de Leidse Jazz Award en genomineerd voor de prestigieuze Deloitte Jazz Award. In 2012 en 2015 maakte hij studiereizen naar New York City.

September 2012 bracht Floriaan zijn debuut-cd ‘Flo’s Flow’ uit op Challenge Records met een droomformatie van pianist Karel Boehlee, bassist Jos Machtel en drummer Willie Jones III. Door pers en publiek werd deze lovend ontvangen. Verder heeft Floriaan gestudeerd bij en/of het podium gedeeld met onder andere Chris Potter, Roy Hargrove, Aaron Goldberg, Benjamin Herman, Peter Beets, Rik Mol, Juraj Stanik, New Cool Collective, Frank McComb, Slide Hampton, Reuben Rogers en Gregory Hutchinson.

“Het gemak waarmee Wempe speelt is verbluffend, zo lenig, zo frivool. De saxofonist toont een eigen handschrift en dat kan alleen nog maar karakteristieker worden.”

Jan Jasper Tamboer, Jazzism

 

“Wempe’s geluid is krachtig en beheerst, onderscheidend en soms verwijzend naar grote namen als John Coltrane, Joe Lovano en Joshua Redman.”

Peter J. Korten, Jazzflits

 

(foto: M. vd Broek)

Don Braden – Tenor en Sopraan Saxofoon

 Don Braden is een jazzmuzikant van het hoogste niveau.
Al meer dan 30 jaar toert hij de wereld rond met zijn eigen ensembles op saxofoon en fluit, als speciale gast en als sideman met jazzgrootheden als Betty Carter, Wynton Marsalis, Freddie Hubbard, Tony Williams, Roy Haynes en vele anderen.
Hij componeerde muziek voor ensembles variërend van duo tot volledig symfonisch orkest, in vele stijlen, voor opnames (waaronder 19 cd’s als leider en meer dan 80 als sideman), film en de televisienetwerken Nickelodeon en CBS.
Braden is een toonaangevend arrangeur en heeft een solide verzameling nieuwere Amerikaanse songs in zijn jazzrepertoire ingebouwd. Hij geeft al  meer dan twee decennia lang masterclasses aan talloze scholen en universiteiten en heeft educatieve programma’s uitgevoerd zoals het Litchfield Jazz Camp, NJPAC’s Wells Fargo Jazz For Teens en meest recent de Harvard University Monday Jazzband. Hij is een fantasierijke, technisch uitstekende, soulvolle saxofonist. In zijn improvisaties, composities en arrangementen heeft hij een harmonische en ritmische verfijning. En het belangrijkste van alles: hij heeft een prachtige sound en hij swingt!

Eric Alexander – tenor saxofoon

Alexander speelde als jongen piano, klarinet en altsaxofoon. Hij begon een klassieke studie op de altsaxofoon aan de Indiana University (onder Eugene Rousseau), maar stapte al gauw over op de jazz en de tenorsaxofoon en studeerde daarin aan William Paterson University. Hier kreeg hij les van onder andere Harold Mabern, Rufus Reid, Joe Lovano, Gary Smulyan, Norman Simmons en Steve Turre.

Hij toerde met Charles Earland (opnames met Earland verschenen in 1991 onder de titel ‘Unforgettable’) en speelde in clubs. In 1991 werd hij tweede (nummer één werd Joshua Redman en nummer drie Chris Potter) op de Thelonious Monk International Jazz Saxophone Competition. Hij werd snel gecontracteerd en al in 1992 verschenen twee paar albums als leider, ‘New York Calling’ voor Criss Cross Records, en ‘Straight Up’, voor Delmark. In de jaren erna kwam hij elk jaar met een of meerdere albums die allemaal goed werden ontvangen, zoals ‘Mode for Mabes’ (1998, ‘album-pick’ bij Allmusic) en ‘Man With A Horn’ (1999). Hij werkt sinds 1997 met het sextet ‘One for All’, een groep met trompettist Jim Rotundi, trombonist Steve Davis, drummer Joe Farnsworth, bassist Peter Washington en pianist David Hazeltine die speelt in de geest van Art Blakey’s Jazzmessengers. Met deze band heeft Alexander inmiddels een twintigtal albums opgenomen (2017). Verder werkte hij met een kwartet met Harold Mabern (piano), Joe Farnsworth (drums) en wisselende bassisten. Met de Zwitserse pianist Stewy von Wattenwyl leidt hij het Generations Quartet (met bassist Reggie Johnson en drummer Kevin Chesham)

Alexander heeft verder gespeeld met onder meer bassist Ron Carter, gitarist Pat Martino, drummer Grady Tate, saxofonist Robert Stewart en is te horen op platen van onder andere Cecil Payne, Freddy Cole, Irene Reid en Hendrik Meurkens.

Alexander is in zijn spel beïnvloed door John Coltrane, Sonny Stitt, Dexter Gordon en George Coleman.

In 2003 werd hij door Jazz Week verkozen tot “musicus van het jaar’.

(bron wikipedia)

Meer over hem op: http://www.ericalexanderjazz.com/

 

Dmitry Baevsky – Alt Saxofoon

“Alto saxophone powerhouse…” HOT HOUSE JAZZ.

“Baevsky stamps his identity on virtually everything. Refined taste and prodigious talent.” JAZZTIME

The only child of a writer and a translater, Dmitry was born in St Petersburg, Russia. Baevsky started piano lessons at the age of six and discovered his passion and seriousness for music as a teenager when he picked up an alto saxophone. Although he was not surrounded by professional musicians, his family was closely connected to music. His great grand-father, Moisei Beregovsky, was one of the most famous and respected Jewish ethnomusicologists who spent his life gathering melodies and words of Yiddish folk songs, as well as Eastern European Jewish dance melodies (klezmer music).

In 1991, he entered the Mussorgsky College of Music in St-Petersburg where he studied with the brilliant Russian jazz saxophonist Gennady Goldstein for four years. Throughout the nineties, he appeared in many jazz venues and international festivals throughout Russia.

Upon his arrival in New York at age 19, he was accepted into the Jazz Department at the New School University on a full scholarship. After finishing college, Baevsky remained busy working within the New York jazz community and has performed and/or recorded with musicians such as Benny Green, Peter Washington, Willie Jones III, David Hazeltine, “Killer” Ray Appleton, Peter Bernstein, Cedar Walton, Dennis Irwin, Jeremy Pelt, Steve Williams, Joe Magnarelli, Ryan Kisor…

In 2005, he released his first CD as a leader “Introducing Dmitry Baevsky” (Lineage Records). The album features such masters as Cedar Walton and Jimmy Cobb, along with Ilya Lushtak on guitar and John Webber on bass.

In 2009, Dmitry recorded “Some Other Spring” (Rideau Rouge / Harmonia Mundi) while on tour in Europe with the guitarist Joe Cohn.

In September 2010, the label Sharp Nine Records released “Down With It”, an album featuring trumpet player Jeremy Pelt as well as Jeb Patton (p), David Wong (b) and Jason Brown (dr). The recording stayed more than four months in the Jazzweek charts (a weekly report of the top fifty Jazz recordings played on radio stations across the United States and Canada).

Baevsky’s second release on Sharp Nine Records, called “The Composers”, came out in 2012 and features David Hazeltine on piano, John Webber on bass, Jason Brown on drums and the great guitarist Peter Bernstein on three tracks.

2015 marks his debut on Jazz Family label with “Over and Out”, a trio album recorded with bassist David Wong and drummer Joe Strasser.

In the past years, Baevsky has toured extensively throughout the world and his current band features a crack rhythm section of Jeb Patton (p), David Wong (b) and Joe Strasser (dr).

Wim Wöllner – Saxofoon

De in Athene geboren saxofonist, componist en arrangeur Wim Wöllner studeerde van 1986 – 1991 aan de jazzafdeling van het Conservatorium in Hilversum  bij  oa Herman Schoonderwalt, Ferdinand Povel en Frans Elsen.

In de bruisende Amsterdamse muziekscene van de jaren ’90 speelde hij in verschillende jazz, blues, soul formaties. Met zijn band “Wim Wöllner’s Inner City” met de Amerikaanse jazz en blues zanger Richard Ross speelde hij op tal van festivals in Nederland, Duitsland en België. Hij speelde veel met Jasper van’t Hof, Robert Jan Vermeulen en Jos Machtel. Met de musical “Heijermans” (Nederlands Volkstoneel, Amsterdam) toerde hij door Nederland.

Hij bleef ook in contact met musici uit de plaats waar hij op was gegroeid, Dortmund. Etno jazz legende “Bescay” en de bassist Django Kroll zijn daar twee van. In de jaren 2000-2005 toerde hij met de “Original London West End Production” van “Rocky Horror Show”. Zij hebben zo’n 1000 concerten door heel Europa gehouden.

Na 2005 verhuisde hij terug naar Dortmund, waar hij als podium muzikant meedoet met tal van projecten, zoals de “Dotown Wonder Bros.,” de Police / Sting coverband “Reggatta de Blanc”, de “Wagner Jazz Trio WannSeWolln” en producties van het theater Dortmund.

In 2013 trad hij op met een solo-programma met eigen composities. Wim Wöllner  werkt ook veel voor en met kinderen. Samen met  de musicoloog Professor Martin Geck produceerde hij de CD-serie “Professor Jeck” die talloze onderscheidingen heeft ontvangen. Ook met de band “Tochi Melo” maakt hij muziek voor kinderen.

Wim Wollner is ook actief als leraar aan de “Popschool Amsterdam” en de Universiteit van Dortmund. Momenteel is hij docent saxofoon, ensembles en jazz harmonie aan het Glen Buschmann Jazz Academy in Dortmund. Als studiomuzikant is Wim Wöllner te horen op verschillende cd-opnamen.

Toon Roos – Saxofoon

Saxofonist Toon Roos wordt in binnen- en buitenland geprezen om zijn lyrische spel en zijn sterke persoonlijkheid als bandleider en componist. Hij werkte samen met beroemdheden als Joe Zawinul en Steely Dan, en in het Bimhuis trad hij op met Peter Erskine, de legendarische drummer van Weather Report. Toon viert zijn 50ste levensjaar met een feestelijk akoestisch/elektrisch dubbelprogramma, gespeeld door zijn kwartet en de Toon Roos Group. Het concert opent met een akoestische set vol standards en classics, gevolgd door een set met vooral eigen composities waarin Toon zijn liefde voor funk laat spreken.

De muziek van Toon Roos is dan weer krachtig en dynamisch, dan weer romantisch en verstild. Al meer dan 30 jaar hebben Toon en toetsenist Karel Boehlee een sterke chemie met veel interactie en avontuur, door recensent Ken Vos omschreven als ‘een haast telepathisch contact’. Drummer Joost van Schaik is hun vaste partner en de stuwende kracht achter zowel de akoestische als de elektrische band. Hij is met Toon, Karel en bassist Hein van de Geyn te beluisteren op Toon’s cd Love Revisited. Net als Joost is bassist Theo de Jong een nieuwe aanwinst in de Toon Roos Group, en brengt de groep met zijn groove, lyriek en virtuositeit naar nieuwe hoogtes.

De internationale pers was unaniem enthousiast over Toon’s meest recente album Angel Dance. De vermaarde Amerikaanse criticus Scott Yanow schreef: ‘Roos is excellent throughout… all ten compositions come from the band and many are worthy of becoming standards in the future.’ Angela Ballhorn van Jazzthethik: ‘The quartet plays music of great beauty, the title Angel Dance covers the music really well.’ Peter Erskine: ‘One of the few saxophone players in the world with a sound of their own’.

(bron: Bimhuis)

Zie ook: www.toonroos.com

 

 

Ben van den Dungen – Saxofoon

Ben van DungenHij begon zijn carrière in het begin van de 80e jaren met het illustere duo Ben van den Dungen & Jarmo Hoogendijk. Sindsdien heeft hij, met verschillende groepen, zo’n 4500 concerten in 70 verschillende landen gegeven “Jazz moet ‘danceable’ zijn en de blues moet erin zitten” zei drummer Art Blakey ooit. Het zou het motto kunnen zijn voor de muziek die Ben speelt met een aantal van zijn verschillende projecten.

Ben van den Dungen studeerde in 1988 cum laude af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Na zijn studie kreeg hij een beurs voor een post-conservatoriale studie in New York (jazz) , Cuba (Afro-Cubaanse muziek) en Colombia (arrangeren in latin-muziek). Vanaf 2000 studeerde Ben een aantal jaren klassieke Indiase muziek in Mumbai (India) bij Dhanashree Pandit Rai.

Al vanaf 1982 treedt Ben van den Dungen op als professionele musicus en heeft sindsdien meer dan 5000 concerten in zo’n 60 landen gegeven. In 1983 voegde hij zich bij de Latin Jazz groep Nueva Manteca. De groep heeft sindsdien 11 albums opgenomen en verschillende keren getourd door onder andere Noord-Amerika, Canada, de Caraïben en Zuid-Amerika. Hij startte in 1984, samen met zijn collega en vriend Jarmo Hoogendijk, het Van den Dungen/Hoogendijk Quintet en richtte samen met zijn kompaan de groep Brand New Orleans (moderne Jazz met Afrikaanse percussie) op. Met deze groepen tourde Ben vanaf 1985 door heel Europa. Vanaf 1996 speelde hij in de Louis van Dijk Superband.

Ben kreeg in de eind van de jaren negentig steeds meer interesse in de mogelijkheden van diverse wereldmuziekstromingen in combinatie met jazzmuziek.
Nadat hij in India gestudeerd had, nam hij samen met een aantal andere Nederlandse en Indiase muzikanten het album “How to be Enlightened” op .

In 2002 ging Ben in Tango Extremo spelen, een Tango gezelschap dat tango, klassieke, jazz en Braziliaanse muziek met elkaar combineert. Vanaf 2008 tourt Tango Extremo, met grote regelmaat, door de Nederlandse theaters. In 2009 tourde Tango Extremo met een speciaal audiovisueel programma in samenwerking met Latin Grammy Award winnaar Gustavo Mozzi, genaamd “Carnaval de Buenos Aires”. Dit programma had zijn première op het Carnaval van Venetië op het San Marco plein voor 30.000 man publiek. Met deze groep speelde hij over de hele wereld.

Ben componeert hoofdzakelijk voor zijn eigen groepen en de bands waar hij in speelt en heeft zo’n 80 composities op zijn naam. Hij componeerde het repertoire voor het Ben van den Dungen/Jarmo Hoogendijk Quintet, Brand New Orleans en How2Be. Ben arrangeerde stukken voor het repertoire van Nueva Manteca binnen het programma Porgy and Bess, The Westside Story en Congo Square en voor de Louis van Dijk Superband arrangeerde hij de muziek voor de programma’s The Music of Jerry Roll Morton en Three Times Louis, (Louis Armstrong). Vandaag de dag arrangeert hij voor de groep Tango Extremo en schrijft de muziek voor zijn nieuwe kwartet. Met Wim Warman arrangeerrde hij de complete Mattheus Passie van Bach voor het ensemble Tango Extremo.
Hij kreeg verscheidene compositie-opdrachten van het Fonds van de Scheppende Toonkunst waaronder voor de FraFra BigBand. Zijn muziek werd onder meer gebruikt voor het televisie-programma Keek op de Week van Van Kooten en De Bie. Vanaf 2009 t/m 2011 schrijft hij in samenwerking met Wiboud Burkens de muziek voor het cross-media orkest Motion Unlimited.

Simon Rigter – Saxofoon

Als zoon van saxofonist Bob Rigter groeide Simon Rigter (Nederland, 1973) op in een muzikaal milieu. Op 10-jarige leeftijd kreeg hij klassiek dwarsfluitles en op 12-jarige leeftijd begon hij met de saxofoon.

Van 1989 tot en met 1996 studeerde Simon aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag, waar hij les kreeg van de bekende saxofonist/klarinettist John Ruocco. Daarna studeerde hij aan het Hilversums conservatorium bij Ferdinand Povel. In 1997 studeerde hij daar af.

Simon heeft cd’s opgenomen met Dutch Jazz Orchestra, Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Rotterdam Jazz Orchestra, The Reeds, Curtis Fuller, Slide Hampton, John Marshall, Cees Slinger, Victor Kaihatu, Peter Beets, Ruud Breuls, Erik Doelman, hij trad op met George Coleman, Joe Cohn, Jim Rotondi, Nancy Marano, Alvin Queen, Ferdinand Povel, Ruud Jacobs, Pim Jacobs, Frans Elsen, Rob van Kreeveld, Peter Beets, Marco Kegel en hij toerde door China, Denemarken, Duitsland, Ierland, India, Israël, Jamaica, Japan en Zuid-Amerika.

Simon maakt deel uit van Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Bop2B, Equinox en The Ruud Breuls/Simon Rigter Quintet.

 

Frits Kaatee – Saxofoon

Frits Kaatee begon met musiceren op 11 jarige leeftijd als accordeonist in het orkest ‘The Sunny Boys’, waar hij medeoprichter van was. Zijn eerste klarinetlessen kreeg hij van Arie Ligthart, de toenmalige banjoist van de Dutch Swing College Band. In 1956 werd de band omgedoopt tot ‘The Storktown Dixie Kids’ waarmee al in 1956 plaatopnames gemaakt werden. Frits Kaatee speelde oa. in de New Orleans Syncopaters, orkest van Andy Star, Ted Easton’s Jazzband, Dixieland Pipers, Dixieland All Stars en de Dixieland Street Paraders . In 1995 kreeg Frits Kaatee de Duketown Award. Hij speelde vele jaren vast in de Dutch Swing College Band.

Frits Kaatee concerteerde met onderstaande musici uit de USA: Bobby Hacket, Billy Butterfield, Peanuts Hucko, Jimmy McPartland, Buddy Tate, Bud Freeman, Ralph Sutton, Kai Winding, Al Grey en Curtis Fuller. Zijn muzikale voorbeelden zijn Jan Morks, Dim Kesber en Edmond Hall op klarinet, Buddy Tate en Ben Webster op tenor en Bob Wilber op sopraansax.

 

Leo van Oostrom – Saxofoon/Klarinet

leo van oostromLeo van Oostrom studeerde klarinet en saxofoon aan het Koninklijk Conservatorium voor Muziek te Den Haag bij resp. Jolle Huckriede en Adriaan Bosch. Hij ontving bij het eindexamen-saxofoon in 1966 de hoogste onderscheiding (Fock-Medaille).

Van 1960 tot 1970 speelde hij in de Big-Bands van Frans Elsen en Rob Madna, had een eigen Kwintet en vormde een Trio met Dick vd Capellen en John Engels.

Sinds 1969 is hij primaris van Het Nederlands Saxofoon Kwartet en vanaf 1981 Hoofdvakdocent-Saxofoon aan het Koninklijk Conservatorium.

Van 1992 tot 2003 speelde hij Lead-Alt in het Metropole Orkest.

Tegenwoordig speelt hij in formaties met Loek Dikker, Pierre Courbois, Lester Leaps Again, de Beau Hunks, That’s Jazz, Andor’s Jazz Band, de David Kweksilber Big Band, Kwartoet en het Trio Amici.

Verder is hij free-lance medewerker van de Nederlandse Symfonie-orkesten, het ASKO/Schoenberg-Emsemble en het Ives-Ensemble.

Het duo met pianist Wolfgang Watzinger dateert van 1985 en heeft een breed repertoire met oa Franse, Duitse, Amerikaanse en Nederlandse composities van 1857 tot heden.

De combinatie met pianist Eddy van Dijken “SAXOPHOBIA” werd in 1969 geformeerd en heeft als specialiteit het repertoire van de Amerikaanse C-Melody saxofonist Rudy Wiedoeft alsmede historische “demo/concerten” op authentieke saxofoons, van oa Adolphe Sax, uit de periode 1854-1960.

Verder is Leo van Oostrom een fervent saxofoon verzamelaar en een kenner op het gebied van saxofoons en alles wat daar mee samenhangt. Onlangs publiceerde hij zijn boek 100 + 1 saxen waarin zijn hele verzameling en zijn kennis op een prachtige manier zijn samengebracht.

Caspar van Wijk – Saxofoon

caspar van wijk portret

Caspar van Wijk (1988) studeerde van 2006 t/m 2009 bij saxofonist Simon Rigter, aan het Conservatorium van Rotterdam. Caspar vervolgde zijn studie aan het Conservatorium van Amsterdam, bij Ferdinand Povel en Jasper Blom.

In deze periode maakte hij studiereizen naar het buitenland, waar hij studeerde bij o.a. Dick Oatts en John Swana.

In 2008 won Caspar, samen met drummer Mark Schilders, het Prinses Christina Jazz Concours.

In 2011 studeerde hij, met de waardering 10 cum laude, af aan het Conservatorium van Amsterdam.

In 2011 won zijn compositie “Very Sweet” de “Best Composition Award” tijdens het European Keep An Eye Jazz Concours.

Caspar woont momenteel in Den Haag, waar hij in verschillende formaties te horen is, waaronder het Van Wijk/Derudder Kwartet. Ook speelt hij regelmatig in big bands.

Muziek met Caspar: Caspar van Wijk in Sao Paolo

Meer informatie, zie http://www.casparvanwijk.nl/

 

Marco Kegel – Saxofoon

marco kegel

Marco Kegel (saxofoon, klarinet en fluit) studeerde op z’n 22e af van het Conservatorium Den Haag. Ferdinand Povel en Frans Elsen waren zijn meest invloedrijke docenten. Met laatstgenoemde speelde hij regelmatig in Den Haag. Tijdens zijn studie speelt hij als solist met o.a. Trio Rein de Graaff en als leadsaxofonist bij de Dutch Jazz Orchestra. Dit was wat hij wilde en wat is uitgekomen:  solist in de bebop traditie en leadaltist bij top big bands.
Lyrisch, gepassioneerd en swingend zijn goede beschrijvingen van wat het betekent om Marco te horen spelen.

 

David Lukacs – Klarinet/Saxofoon

David Lukacs werd in 1978 geboren in Breda en begon met klarinetspelen op elfjarige leeftijd. Toen hij zestien was ging hij naast klarinet ook tenorsax spelen.
Inmiddels is hij een klarinettist en saxofonist van ongekende klasse, die ook internationaal opereert.
Als zoon van een groot jazzliefhebber is hem de jazz met de paplepel ingegoten.
Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij John Ruocco, Barry Harris, Scott Hamilton en Lee Konitz. Als twintigjarige won  hij in 1998 de ‘Kobe Jazz Award’. In 1998 en 1999 toerde hij door Japan.
Op het North Sea Jazz Festival en in het Concertgebouw in Amsterdam bracht hij een tribute to Benny Goodman.
Hij doceert aan het conservatorium van Lenk, Zwitserland.

David is sinds een paar jaar bandlid van de Dutch Swing College Band waarmee hij de hele wereld over reist.

Ferdinand Povel – Altsaxofoon/Tenorsaxofoon

Ferdinand Povel heeft gespeeld met een keur aan beroemde muzikanten. We noemen de Amerikaanse Stan Getz, Ella Fitzgerald en Sarah Vaughan, Art Farmer, Dexter Gordon, George Coleman, Ron Carter en de Nederlandse Soesja Citroen en Greetje Kauffeld, Ack van Rooyen, Piet Noordijk, Frans Elsen, Cees Slinger en vele anderen.

Sinds 2000 speelt hij in de band van trompettist John Marshall en in een groep met Ruud Jacobs, die ook Rita Reys begeleidt. Onderscheidingen zijn er: recent de VPRO Boy Edgar prijs, zoals vermeld, de Meerjazz Prijs van de gemeente Haarlemmermeer, Nordring Radio Solistenprijs van de Europese Radio Unie, de Haagse Jazzprijs.

In de jaren tachtig was hij lid van het beroemde AVRO radio-orkest De Skymasters en vanaf 1978 geeft hij les aan Nederlandse conservatoria.

Sjoerd Dijkhuizen – Saxofoon

Sjoerd komt op jeugdige leeftijd via zijn vader in aanraking met de jazzmuziek. Hij gaat met hem naar saxofonisten als Johnny Griffin, Arnett Cobb en Clifford Jordan luisteren en richt zich vervolgens na piano- en klarinetlessen op de saxofoon. Hij gaat naar het Hilversums conservatorium, waar hij les krijgt van Ferdinand Povel. Tijdens zijn studie speelt Sjoerd in diverse orkesten, o.a. Ramblers en Metropole Orkest en wordt hij lid van de New Concert Big Band o.l.v. Henk Meulgeest, nu bekend als het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Als sideman is hij te beluisteren bij artiesten als Greetje Kauffeld, Rita Reys en Jarmo Hoogendijk. Hij werkte ook samen met Cees Slinger en Frans Elsen. De laatste twee zijn enige tijd geleden overleden. Ook speelt hij regelmatig met pianist Rein de Graaff. Met deze groep is een CD uitgebracht, “After Hours”.

De basis van Sjoerd’s speelstijl is geworteld in de traditie van de grote jaren ’50 saxofonisten als Hank Mobley, Sonny Stitt en Zoot Sims. Zijn uitmuntende instrumentbeheersing en de rust en ruimtelijkheid die hij uit, maken hem een geliefde solist. Zijn grote voorbeeld is Dexter Gordon.